Gościmy

Odwiedza nas 93  gości oraz 0 użytkowników.

Licznik odwiedzin

 

 

 

Zygmunt II August (1548-1572)

 

 

Urodzony w 1520 roku, syn Zygmunta I Starego i księżniczki Bony Sforza. Obrany królem już w 1529 roku za życia ojca, przejął rządy po jego śmierci w roku 1548. Początkowo sprzyjał możnowładcom, potem zawarł sojusz ze szlachtą i przeprowadził szereg reform wzmacniających organizację i obronę państwa. Doprowadził do ścisłego zespolenia Polski z Litwą (unia lubelska w 1569 r.). Mniej szczęśliwą rękę okazał w polityce zagranicznej (zgodził się na dziedziczenie w Prusach przez brandenburskich Hohenzollernów). W epoce walk religijnych w Europie rządził w oparciu o zasady tolerancji i wolności sumienia. Trzykrotnie żonaty, zmarł bezpotomnie w 1572 roku w Knyszynie i został pochowany w Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu. Na nim wygasł ród Jagiellonów.

 

1

 

28

 

4

 

Druga żona Zygmunta Augusta - Barbara.

 

Romans Zygmunta Augusta i Barbary Radziwiłłówny rozpoczął się jeszcze za życia pierwszej żony króla, niekochanej Elżbiety (Halszki) z Habsburgów, być może w Gieranojnach w październiku 1543 r. Kontynuowany wiosną roku następnego w Wilnie, przerodził się w autentyczne, trwałe obopólne uczucie. Jagiellon, owdowiawszy w sierpniu 1545 r., nie krył się już ze swymi amorami: kazał zbudować tajne przejście z zamku do położonego w sąsiedztwie pałacu Radziwiłłów, i tam bez ograniczeń odwiedzał słynną z urody Barbarę, podówczas wojewodzinę trocką i wdowę po Stanisławie Gasztołdzie. Ona z kolei odwiedzała Zygmunta Augusta w jego myśliwskim dworku w Rudnikach.

 

Były to najszczęśliwsze lata w życiu polskiego monarchy. Jego niemal opętańcza miłość do tej niezwykłej i biegłej w sztuce kochania Litwinki była jedyna i wyjątkowa. Obsypywał uwielbianą kochankę, a potem małżonkę, kosztownymi szatami, sobolowymi futrami i bajeczną wprost biżuterią, zwłaszcza perłami. Dla niej sprowadził po raz pierwszy łabędzie, zadomowione na małej wysepce (zwanej potem Łabędzim Ostrowem) na Wilii, nieopodal radziwiłłowskiego pałacu. Walczył jak lew – najpierw o uznanie swego potajemnego małżeństwa, potem o koronację Barbary, potem o jej życie, pielęgnując z poświęceniem w śmiertelnej chorobie (maj 1551 r.). Odprowadziwszy pieszo do Wilna kondukt pogrzebowy z ciałem ukochanej żony, do końca życia nie zdjął żałoby.

 

Śmierć Barbary Radziwiłłówny.
Barbara Radziwiłłówna była jedną z nielicznych monarchiń, które weszły w związek małżeński z miłości, a nie powodów politycznych. W 1547 roku odbył się potajemny ślub przyszłej królowej z Zygmuntem Augustem. Małżeństwo wywołało oburzenie Bony i Zygmunta Starego oraz szlachty, która przez niezależną decyzję króla w znacznym stopniu utraciła wpływ na politykę państwa. Pomimo rosnącej liczby wrogów, a nawet prób unieważnienia związku małżeńskiego Zygmunt August doprowadził do koronacji Barbary Radziwiłłówny. Krótko po uroczystości królowa zmarła i choć dziś historycy sądzą, że powodem śmierci był nowotwór, to w XVI wieku podejrzewano raczej otrucie wielkiej księżnej litewskiej przez Bonę.

 

47

 

1548 - Śmierć Zygmunta I Starego. Panowanie Zygmunta Augusta (do 1572);

1550 - Przebudowa ratusza w Poznaniu w stylu renesansowym (do 1560);

1551 - Potwierdzenie przez Zygmunta Augusta wszystkich przywilejów Wielkiego Księstwa Litewskiego w wielkim zbiorze praw. Założenie szkoły kalwińskiej w Pińczowie. O poprawie Rzeczypospolitej Andrzeja Frycza Modrzewskiego;

1553 - Traktat Jakuba Przyłuskiego, nawołujacy do reformy prawa w Polsce na wzór prawa rzymskiego;

1554 - Pierwszy synod kalwiński (w Słomnikach);

1555 - Początek przebudowy Sukiennic w Krakowie (do 1558). Na sejmie w Piotrkowie omawiana jest sprawa utworzenia Kościoła narodowego;

 

45 46

 

 

1556 - Wyjazd z Polski królowej Bony, wdowy po Zygmuncie I Starym. Przybycie nuncjusza Luigiego Lippomana, uważanego za początek istnienia stałej nuncjatury w Polsce. Papież nie wyraża zgody na powstanie Kościoła narodowego;

1557 - Interwencja zbrojna w Inflantach w celu utrzymania polskich wpływów. Śmierć królowej Bony;

 

5

 

1558 - Wkroczenie wojsk moskiewskich na teren Inflant. Początek wojny litewsko-moskiewskiej. Utworzenie przez Zygmunta Augusta poczty, pierwsze stałe połączenie międzynarodowe (Kraków-Wenecja). Urodził się Szymon Szymonowic (zm. 1629), poeta;

 

18

 

19 

8

 

9

 

10

 

11

 

12

 

13

 

14

 

15

 

Karnet wydany na okoliczność 400-lecia Poczty Polskiej

 

16

 

17

 

23

 

24

 

25

 

26

 

48

 

27

 

29

 

30

 

Wydanie jednej z emisji monety okolicznościowej o nominale 2 zł będącej aktualnym środkiem płatniczym w Polsce. Moneta w stanie menniczym została zamknięta w sztywnym blistrze, którego obie strony przedstawiają temat wydania tej monety oraz dane jej emisji.

 

 


 

 

 

 

 

 

1559 - Pakt w Wilnie pomiędzy mistrzem Zakonu Kawalerów Mieczowych, Gotthardem Kettlerem a Zygmuntem Augustem, oddający Inflanty pod opiekę Polski. Edykt Zygmunta Augusta, zapewniający swobodę wyznaniową mieszkańcom Prus Królewskich;

1560 - Urodził się Jan Karol Chodkiewicz (zm. 1621), hetman;

1561 - Drugi układ w Wilnie - sekularyzacja Zakonu Kawalerów Mieczowych. Kurlandia i Semigalia lennem Polski. Pierwszy druk Biblii w języku polskim (przekład Jana Leopolity);

 

2

 

1537 Odzyskanie Homla oraz strata Sobieża i Zawołocza przez Litwę na rzecz Moskwy;

1558 Okupacja wschodniej części Inflant przez Moskwę;

1561 Podział Inflant - powstanie Księstwa Kurlandii i Semigalii (lenno polskie), Estonia Szwedzka, reszta jest wspólną posiadłością Polski i Litwy;

 

1562 - Sejm w Piotrkowie: uchwalenie postulatów ruchu egzekucyjnego oraz decyzja o utworzeniu wojska kwarcianego.Podział w zborze kalwińskim. Wyodrębnienie się zboru mniejszego - arian, czyli braci polskich;

1563 - Nierozstrzygnięta wojna (tzw. I wojna północna) o Inflanty (do 1570; Dania, Rosja, Polska, Szwecja);

1564 - Sejm w Warszawie: prawne połączenie księstwa zatorskiego i oświęcimskiego z Polską. Wydanie pierwszego słownika łacińsko-polskiego Lexicon latino-polonicum Jana Mączyńskiego. Sprowadzenie do Polski Jezuitów przez kardynała Stanisława Hozjusza;

1565 - Przemiany ustrojowe na Litwie, dające tamtejszej szlachcie takie same prawa, jakie dotąd miała szlachta polska;

1566 - Początek działalności pierwszego jezuickiego teatru szkolnego;

1567 - Sejm w Piotrkowie: złagodzenie uchwał (z 1562), dotyczacych egzekucji dóbr królewskich;

1568 - Powołanie przez króla Komisji Morskiej, w celu budowy polskiej floty wojennej na Bałtyku. Budowa (do 1573) w Warszawie pierwszego stałego mostu przez Wisłę. Pierwsza gramatyka języka polskiego (Piotra Statoriusa Stojeńskiego);

 

MEDAL  wybity przez Ministerstwo Żeglugi w 1968 r z okazji 400 lecia powołania przez króla Zygmunta Augusta - KOMISJI MORSKIEJ (1568 r). Medal ten jest świadectwem wielowiekowych tradycji morskich narodu polskiego, nierozerwalnie związanego z ziemiami nadbałtyckimi.
 
Dążenia morskie naszych przodków urzeczywistnione zostały dopiero przez Polską Rzeczpospolitą Ludową i swojego czasu podniosły Polskę do rzędu czołowych państw świata.
 
Na rewersie medalu wizerunek gaelonu „SMOK” zbudowanego w 1572 r. w Elblągu pod nadzorem Komisji.
 
Średnica 70 mmm.
Proj. Zbigniew Ralicki 1969, Mennica Państwowa, brąz.
 

52

 

53

 

Na prawo most, na lewo most,
a dołem Wisła płynie,
Płynie Wisła, płynie
po polskiej krainie.

 

41

 

42

 

43

 

44

 

39

 

40

 

1569 - Unia lubelska (polsko-litewska). Powstanie gminy ariańskiej w Rakowie;

 

6

 

7

 

20

 

21

 

31a

 

31b

 

32

 

33

 

34

 

Medal: Unia Lubelska. Czas powstania 1984 r.
Opis awersu: Centralnie postać Jadwigi i Jagiełły. W górnej części między postaciami pomnik Unii, w dolnej zaś herby: Polski oraz Litwy. Wzdłuż krawędzi: 1825 WYSTAWIONY POMNIK ODNOWIONY 1984. Dołem: UNIA LUBELSKA/1.V.1569.
Opis rewersu: Postać Zygmunta Augusta 3/4, trzymającego w dłoni akt unii. Wzdłuż krawędzi napis: ZYGMUNT II AUGUST 1520-1572.

Sygnowany: TT

 

50

 

49

 

51

 

3

 

Rzeczpospolita Obojga Narodów

Po zawarciu na sejmie w Lublinie unii realnej pomiędzy Polska i Litwą powstaje Rzeczpospolita złożona z Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Wspólna posiadłość Korony i Litwy - Inflanty, a wspólne lenna - Kurlandia, Prusy Książęce i ziemia lęborsko-bytowska;

 

1570 - Rozejm z Rosją w wojnie o Inflanty; Tolerancja religijna;

 

Zawarta w kwietniu 1570 roku w Sandomierzu ugoda między przedstawicielami różnych wyznań wyróżniła Polskę na tle innych krajów europejskich, ogarniętych wojnami religijnymi. W porozumieniu tym protestanci zobowiązali się rozwiązywać konflikty między sobą w sposób pokojowy, dążyć do ochrony swego wyznania w państwie oraz współdziałać w sporach z katolikami. Z ugody wykluczono arian, ze względu na zbyt duże różnice w dogmatyce. Nie uznawali oni Trójcy Świętej, przez co byli uważani za bluźnierców przez wszystkie inne obecne w Polsce wyznania chrześcijańskie.

Porozumienie było w dużej mierze dziełem szlachty i to pozwala nam spojrzeć na ugodę także od innej strony. Stan szlachecki jako całość, bez względu na wyznanie, pragnął zachowania swej pozycji politycznej i własnego bezpieczeństwa. Obawiano się tyranii królewskiej, a także oddania rządów w ręce magnaterii. Obie te siły były w stanie wykorzystać kontrreformację jako pretekst do walki politycznej, w której wyniku straciłby cały stan szlachecki, nie tylko innowiercy (niekatolicy).

Dlatego ugoda sandomierska znalazła wkrótce rozwinięcie - gdy decydowały się losy przyszłego ustroju Rzeczypospolitej, podczas bezkrólewia po bezpotomnej śmierci Zygmunta Augusta. Szlachta zawiązała wówczas konfederację warszawską, ustalającą swobodę wyznania. Postanowienia te włączono do artykułów henrykowskich - statutów, które musiał zaprzysiąc nowo obrany król. Ugruntowały one słynną polską tolerancję religijną. Ważnym krokiem ku niej była ugoda sandomierska.Ugoda uznawana jest za najstarszy akt ekumeniczny w Europie.

 

35a

 

35b

 

36

 

37

 

Mapka przedstawia sytuację wyznaniową w I Rzeczypospolitej 1573 roku

 

38

 

1572 - Wodowanie pierwszego okrętu wojennego (galeonu "Smok"). Smierć Zygmunta Augusta - ostatniego męskiego przedstawiciela dynastii Jagiellonów. Bezkrólewie (do 1574);

 

54

 

Obraz Jana Matejko „Śmierć Zygmunta Augusta w Knyszynie”. 

 
Na pierwszym planie widać łóżko, na którym leży nieżywy władca, po jego prawej stronie stoi ksiądz ze swoim pomocnikiem, a za nimi buntownicy chcący wedrzeć się do komnaty króla. Odwołując się do źródeł historycznych, można wywnioskować, że tymi buntownikami są przedstawiciele szlachty, którzy chcą przejąć władzę po zmarłym Zygmuncie Auguście. Jak wynika bowiem z historii, jego śmierć wywołała ogromny chaos, sprawiający, że niektóre klasy społeczne na czele ze wspomnianą szlachtą dążyły do buntu i przejęcia starów w państwie.
 
Na obrazie Jana Matejko zaprezentowano jej przedstawicieli w sposób krytyczny, jako hieny czekające na śmierć monarchy umożliwiającą im przeciwstawienie się wobec ówcześnie panującej sytuacji politycznej. Moim zdaniem, w ten sposób Jan Matejko chciał skrytykować buntowników i pokazać ich cynizm.
 
 
55
 
56