Strona 4 z 23
Kościół Koptyjski opiera się na nauce świętego Marka który przyniósł chrześcijaństwo do Egiptu za panowania rzymskiego imperatora Nerona, w pierwszym stuleciu po narodzeniu Jezusa Chrystusa. Św. Marek był jednym z czterech ewangelistów, autorem najstarszej ewangelii kanonicznej. Chociaż obecnie koptowie w pełni są złączeni w jedną całość ze współczesnym narodem egipskim, to zachowali wierność Jezusowi Chrystusowi i są dumni ze swego wkładu w rozwój chrześcijańskiego świata. Kościół Koptyjski uważa iż jest mocnym i znaczącym obrońcą wiary chrześcijańskiej.
Największą chwałę Kościoła Koptyjskiego stanowi jego Krzyż. Koptowie są dumni z prześladowań jakich doświadczali, a z których pierwsze miało miejsce 8 maja 68 r n.e., kiedy ich patron święty Marek został zamordowany w poniedziałek wielkanocny przez rzymskich żołdaków, którzy włóczyli go ulicami Aleksandrii.
Koptowie byli prześladowani przez niemal każdego władcę Egiptu. Duchownych koptyjskich torturowano i skazywano na wygnanie nawet przez ich chrześcijańskich braci po rozłamie chalcedońskim w 451 r., i to aż do zdobycia Egiptu przez Arabów w roku 641. Duma koptów uwydatnia się w ich krzyżu. Koptowie sporządzili sobie nawet specjalny kalendarz, zwany Kalendarzem Męczenników. Koptyjska era - według Kalendarza Męczenników - zaczyna się 29 sierpnia 284 r. n.e., jako uczczenie pamięci tych, którzy umierali dla wiary za czasów panowania rzymskiego imperatora Dioklecjana.
Koptów w Egipcie można rozpoznać po tym, że na przedramieniu mają wytatuowany krzyż.
Krzyż koptyjski - krzyż grecki o ramionach zwieńczonych trzema trójkątami, symbol Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego Tewahedo powstałego w IV wieku.
Papież Szenuda III, zwierzchnik Kościoła koptyjskiego w Egipcie był jednym z najbardziej rozpoznawanych liderów religijnych chrześcijańskiego świata, nie tylko na Bliskim Wschodzie. Dzięki aktywnej działalności misyjnej zagranicą oraz odważnej obronie praw Kościoła koptyjskiego, do którego należy ok. 10 procent egipskiej ludności, papieżowi udało się uwrażliwić świat na problemy jednej z najstarszych denominacji chrześcijańskich na świecie.
W czasie rządów papieża Szenudy zmniejszała się ilość wiernych Kościoła koptyjskiego w Egipcie i jednocześnie rosła za granicą, szczególnie w Ameryce Płn. i Europie – stało się tak z powodu zmasowanych aktów terroru na koptyjskie cerkwie i innych form prześladowania koptyjskiej mniejszości ze strony muzułmanów.
Krzyże etiopskie wyróżniają się przepiękną ornamentyką, dużą różnorodnością form i kształtów. Wykonywane są ze złota, srebra, mosiądzu, niklu i drewna. Używane są w liturgii, tatuowane na czole lub dłoni, noszone w postaci wisiorków. Etiopczycy wierzą, że posiadają one również poza symboliką religijną, wręcz magiczną moc uzdrawiania. Małe krzyżyki symbolizują apostołów, a większe Trójcę Świętą. Każdy z większych ośrodków kultu religijnego posiada indywidualny, niepowtarzalny wzór krzyża. Krzyż był dla etiopskich chrześcijan bardzo ważny od zarania ich państwowości. Pierwszy chrześcijański król - Ezana umieścił już w IV wieku jego symbol na monetach. Etiopskie krzyże ewoluowały przez wieki i dziś podobne bogactwo form nie występuje nigdzie indziej na świecie. Etiopskie krzyże wykonywane są ręcznie głównie przez mnichów i rzemieślników. Egzemplarze metalowe powstają według prastarej technologii wosku traconego. Technologia ta polega na wykonaniu woskowego prototypu, który oklejany jest gipsem. Następnie do środka wlewany jest płynny metal, zostaje wytopiony wosk i odlew przyjmuje planowany kształt. Po rozbiciu formy odlew ten jest najczęściej jeszcze dodatkowo szlifowany. Formy krzyży oparte są o zasady świętej geometrii, co widać w harmonijnych kształtach i proporcjach. Aby odczytać ukryte symbole, należy poznać podstawy etiopskiej symboliki cyfr. I tak trójka symbolizuje Trójcę Świętą, czwórka Ewangelistów i cztery strony świata. Piątka odpowiada ranom Chrystusa bądź gwoździom, którymi przybito go do krzyża. Dziewiątka jest liczbą świętych syryjskich czczonych przez Etiopski Ortodoksyjny Kościół. Dwunastka symbolizuje apostołów, zaś trzynastka reprezentuje dwunastu apostołów i Chrystusa.
Ta różnorodność kształtów i różnych ornamentów krzyży etiopskich zmobilizowała mnie do pokazania bogatej ornamentyki w innej wierze, a mianowicie buddyzmie chińskim. Dwie różne religie, nasza chrześcijańska a buddyzm. Buddyzm pomija kwestie boskości, świata nadprzyrodzonego i duchów, zaś chrześcijaństwo bardzo silnie akcentuje ów aspekt metafizyczny, który stanowi solidną podbudową (i centrum) całej doktryny. Osią centralną chrześcijaństwa jest bowiem wiara w Boga, który zesłał na ziemię swojego syna – Jezusa Chrystusa. Ten, przez Swoją śmierć na krzyżu, zbawił ludzkość i zmartwychwstał, pokonując w ten sposób śmierć. Doktryna buddyzmu oparta jest natomiast na przemyśleniach Buddy („Oświeconego”, „Przebudzonego”) dotyczących prawdy o cierpieniu oraz naturze każdego człowieka.
Chrześcijaństwo ustanowiło siedem sakramentów świętych: 1. Chrzest, 2. Bierzmowanie, 3. Eucharystię, 4. Pokutę, 5. Namaszczenie chorych, 6. Kapłaństwo, 7. Małżeństwo. Czegoś podobnego nie ma w buddyzmie. Jedynym świętym nakazem jest tutaj medytacja i samodoskonalenie.
Chciałbym tu jeden z tych ważnych sakramentów swiętych omówić:
Namaszczenie chorych jest to sakrament, który udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi doświadczonemu ciężką chorobą lub starością. Często w naszym społeczeństwie błędnie pojmowano sakrament chorych jako „ostatnie namaszczenie”. Błąd polega na traktowaniu tego sakramentu jak „wyroku śmierci” i odwlekaniu jego przyjęcia aż do agonii. Jeśli wierzymy w skutki, jakie ten sakrament ze sobą niesie, to winien on być udzielony znacznie wcześniej.
Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych:
• zjednoczenie chorego z męką Pana Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła,
• umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością,
• przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty,
• powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego,
• przygotowanie na przejście do życia wiecznego.
NOWY TESTAMENT List św. Jakuba „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana”.
Nigdy nie udziela się sakramentu namaszczenia umarłym. Jesteśmy odpowiedzialni za wezwanie księdza do chorego, który o to poprosi. Zaniedbanie tego obowiązku obciąża nasze sumienie. Tak samo gdy wiemy, że stan chorego jest ciężki a mimo to zaniedbujemy ten obowiązek. Wielu teologów twierdzi, że przez sakrament namaszczenia chorych Pan Chrystus gładzi człowiekowi, przyjmującemu go w dobrej dyspozycji, nie tylko grzechy, ale również i wszystkie należne za nie kary, dzięki czemu zaraz po śmierci przechodzi on do chwały nieba.
Ostatnie namaszczenie wzmacnia chorych przeciwko dwóm pokusom, inspirując je uczuciami pokuty na widok ich grzechów i zaufaniu miłosierdziu Bożemu:
1. domniemania, ukrywając przed sobą zły stan ich duszy;
2. rozpaczy, w myśleniu, że popełnili zbyt wiele grzechów, aby uzyskać przebaczenie.
Nie można ryzykować śmierci bez otrzymania namaszczenia. Przed otrzymaniem Ostatniego Namaszczenia, chory musi przyznać się do grzechu śmiertelnego. Podczas gdy pacjent otrzymuje Ostatnie Namaszczenie, musi prosić Pana Boga o przebaczenie grzechów, które popełnił wszystkimi zmysłami, aby mieć nadzieję w Jego miłosierdzie i pokornie złżyć ofiarę ze swojego życia. Po otrzymaniu Ostatniego Namaszczenia pacjent musi od czasu do czasu wykonywać akty wiary, Nadziei i Miłosierdzia, patrząc na Krzyż i pobożnie wymawiając imiona Jezusa, Maryi i Józefa.
Są sytuacje kiedy nie ma możliwości udzielenia sakramentu namaszczenia, wojna, zaraza, róznego rodzaju wypadki, wtedy w modlitwie należy powierzyć duszę Bożemu miłosierdziu.
Wyjaśnienie kartki:
Widzimy na tym obrazie pacjenta, któremu Apostoł udziela sakramentu ostatniego namaszczenia. Powyżej anioł trzyma transparent, na którym czytamy słowa, które św. Jakub napisał w liście do wiernych „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana”.
Inny anioł pokazuje jedną ręką niebo, a w drugiej trzyma koronę.
Pan Jezus darzył chorych taką miłością, że nawet niewiara uważa Go za najbardziej miłosiernego i uczynnego przyjaciela ludzkości. Świadczenie miłości chorym należało do całości Jego zadań mesjańskich. Dwa razy Ewangelista mówi o tym: „Opowiadał Ewangelię Królestwa i uzdrawiał wszelką chorobę i wszelką niemoc wśród ludu” (Mt 4, 23; 9, 35).
Inny przykład, gdzie miejscowy biskup udziela ostatniego namaszczenia.
Św. Fina z San Gimignano - Święta dziewica (1238-1253). Znana również pod imieniem: Serafina, Józefina, Fina dei Ciardi.
4 marca 1253 roku, po pięciu latach choroby i bólu, ukazał się w pokoju chorej św. Grzegorz i powiedział jej, że Pan Bóg zabierze ją do siebie w dzień jego wspomnienia (przed reformą kalendarza z 1969 roku wspomnienie św. Grzegorza Wielkiego przypadało na dzień 12 marca). I tak się stało - św. Fina zmarła 12 marca 1253 roku, przyjąwszy ostatnie sakramenty.
Gdy ciało Świętej zabierano ze stołu na którym leżała, odkryto na nim pełno małych, białych fiołków, a ich słodka i delikatna woń rozchodziła się po całym pomieszczeniu. Do dziś na murach San Gimignano rosną białe fiołki, nazywane fiołkami św. Finy. Wielu chorych zostało uzdrowionych po nawiedzeniu grobu św. Finy. Jest patronką niepełnosprawnych, sparaliżowanych, prządek.
Fresk Domenica Girlandaia dla Capella di Santa Fina. Ukazuje lokalną świętą, urodzoną w 1238 r., która w wieku 10 lat została porażona okropną i nieuleczalną chorobą. Natychmiast ofiarowała się Bogu, wyraziła skruchę za grzechy i spędziła pięć lat dzielących ją od śmierci - przepowiedzianej w wizji św. Grzegorza - leżąc na desce ułożonej na podłodze.
W pogrzebie św. Finy uczestniczy miejscowy biskup. W pogrzebie towarzyszą trzy cuda. W czasie ceremonii każdy dzwonek w mieście dzwonił spontanicznie i jednocześnie; jest to reprezentowane przez anioła (ledwo widocznego po lewej stronie między dwiema słynnymi wieżami miasta), który dzwoni w dzwony jednej z nich. Fina sama wyciąga rękę i chwyta za ramię swojej starej pielęgniarki Beldii, która była uschnięta, ale uzdrowiona jej dotykiem, podczas gdy niewidomy chłopiec dotyka wzrokiem jej stopy i odzyskuje wzrok. Ciało św. Finy tak jakby się unosiło się nad łożem.
Nie ma winy w tym, że ktoś urodził się na przykład w Tybecie, gdzie nie poznał Pana Jezusa. Jeśli tam będzie żył zgodnie z sumieniem, szukając – może nawet nieświadomie – woli Bożej, to Pan Jezus może go zbawić. Ale jeśli ktoś świadomie i z własnego wyboru odrzucił Prawdę, którą poznał, jeśli ktoś jej zaprzeczył, to sytuacja zmienia się radykalnie; przestrzeń miłosierdzia, które się samemu odrzuciło, drastycznie się kurczy. Tak jest ze wszystkimi religiami. Medytacja chrześcijańska ma nas zawsze prowadzić ku Panu Bogu, natomiast medytacja wschodnia prowadzi mnie najpierw ku mnie samemu, a później ostatecznie ku pustce, nicości. Kiedy jako chrześcijanin modlę się – nawet w umyśle – zwracam się do kogoś, a nie jedynie się wyciszam, aby doświadczyć oświecenia. Mamy czasem pokusę, by uznać, że jeśli modlitwa dokonuje się w milczeniu, to ona jest jakby mową wewnętrzną. Ale tak nie jest.
Ważnym symbolem buddyzmu jest Koło Dharmy.
Starałem się znaleźć graficzne podobieństwo tych symboli religijnych. Chyba mi się udało.
1. Plac św. Piotra w Watykanie widziany z góry. Widoczny jest ośmioramienny krzyż solarny.
2. Krzyż słoneczny w ruinach miasta Efez.
|
|
Krzyż słoneczny, słoneczny krag (krzyż kolisty) - forma krzyża znana od wieków wyznawcom religii przedchrześcijańskich, w której równoramienny krzyż umieszczony jest w okręgu. Koło z dwiema przeciętymi osiami to jeden z najstarszych symboli solarnych Indoeuropejczyków – powszechnie występujący u Celtów, ale którego motyw pojawiał się także u Słowian wschodnich. Jako krzyż wpisany w krąg, wyraża szczególny związek nieba i ziemi. Symbol punktu środkowego, wyrównanie cech aktywnych i biernych w charakterze człowieka doskonałego. W północno-zachodniej Europie czasów pogańskich stał się z kolei atrybutem nordyckiego boga Odyna, inaczej Wodana. Znany również w Ameryce przedkolumbijskiej, jak i w całym basenie Morza Śródziemnego od co najmniej 3500 lat. Jako symbol słońca znany był również u Azteków. Współcześnie, najbardziej znana forma tego symbolu występuje pod nazwą krzyża celtyckiego, którego kształt po drobnej modyfikacji (by w większym stopniu przypominał krzyż łaciński) przejęli chrześcijanie zamieszkujący Brytanię i Irlandię. W chrześcijaństwie znany również jako krzyż konsekracyjny. Krzyż słoneczny w kontekście symboliki solarnej w formie czerwonego krzyża na żółtej tarczy słonecznej (pierwotnie z 28 promieniami symbolizującymi państwa europejskie), na niebieskim tle stanowić miał sztandar ruchu paneuropejskiego.
Wszystkie ważne wydarzenia z życia Chińczycy łączą z wieloma symbolami i tradycjami, które miały już swój początek w starożytności.
Kultura chińska posiada tradycyjny przepych symboli, którego my ludzie zachodu możemy jedynie pozazdrościć. Symbole mówią do nas nie tylko poprzez istoty, ale też znaki, które fantastycznie łączą się w całość i zmuszają odbiorcę do odkrycia drugiego dna, nie tylko połowicznego znaczenia.
Postacie Buddy przedstawianych w różnych pozach jako znaki Buddy, czyli tak zwane mudry. Oznaczają gest dłoni, symbol lub znak pieczęci. Są to więc w tym wypadku symboliczne ruchy rąk, które wykonuje Budda, by obudzić pewne stany umysłu.
Czyli krótko: Budda z podniesioną ręką symbolizuje zwrócenie się do nieba i odwrócenie od rzeczy, które mogą powodować jakikolwiek niepokój. Jest to stan uzyskany bezpośrednio po oświeceniu i drugi posążek: Budda siedzący w pozycji lotosu to po prostu Budda medytujący. Medytacja jest ważną zasadą buddyzmu. Bez wchodzenia w szczegóły, Budda siedzi ze skrzyżowanymi nogami z założonymi na kolanach rękami. Taki wizerunek Buddy jest najbardziej znany.
Inne postacie Buddy
Pagoda Tay Phuong słynie głównie z posągów, która zawiera wiele wspaniałych drewnianych rzeźb przedstawiających Buddów, a także Wadżrapani (w buddyzmie tybetańskim będący ucieleśnieniem mocy i energii wszystkich buddów) i Arhatów (synonim buddy, często pojawiający się w Kanonie palijskim jako jedno z dziesięciu określeń oświeconego. Arahant to ostateczny cel ścieżki – wyzwolenie się ostatecznie z wszystkich 10 pęt), którzy są bóstwami buddyjskimi średniej rangi.
Pagoda Tay Phuong w Thach Ta dzielnica dawnego Ha Tay, obecnie Hanoi, święte miejsce, w którym nadal znajduje się do 60 starożytnych posągów, stała się skarbem pagody, a także skarbem narodowym. Wszystkie te starożytne posągi są wyrzeźbione z drewna chlebowca różnolistnego z rodziny morwowatych, występującego w Azji Południowej, Południowo-wschodniej i Afryce, pomalowanego, niektóre posągi są wyrzeźbione większe niż postacie zwykłych ludzi, a wszystkie emanują elegancją i majestatem...
W przeszłości, oprócz posągów Buddy i Bodhisattwy, których imiona były dobrze znane, ludzie zwykli nazywać pozostałe starożytne posągi w świątyni "arhatami". Posąg "Osiemnastu Arhatów" umieszczony w głównej sali świątyni jest w rzeczywistości posągiem 18 mistrzów zen sekty Tay Thien, którzy kolejno przewodzili i zachowywali buddyjską Dharmę w Indiach po Buddzie Siakjamuni.
Poczta Wietnamska wydała zestaw znaczków o tych 18 posągach, nie w formie fotografii, ale przypisanych artystom Nguyen Hiep i Le Toan, specjalizującym się w malowaniu znaczków, które są bardzo ostre i żywe na bardzo pięknym tle ze srebrnej folii.
Zestaw znaczków "Statua Pagody Zachodniej" był drukowany i wydawany w 2 partiach w odstępie do 7 lat:
- Komplet 8 znaczków z dnia 30.07.1971 r.
- Komplet 10 znaczków z dnia 01.07.1978 r.
Posągi pagody Tay Phuong (najbardziej znaną z buddyjskich czystych krain ze względu na popularność buddyzmu) między innymi: Vasumitri, Kapimala, Sangkayasheta, Bouddha Nandi, Rahulata, Dhikaca, Cakyamuni w komplecie 8 znaczków z 1971 roku.
Pagoda Tay Phuong została wpisana na Listę Dziedzictwa Narodowego w 2014 roku ze względu na swoje wyjątkowe walory architektoniczne. Szczególnie trzeba zwrócić uwagę na 18 posągów La Han lub "Arhata" o proporcjonalnych rozmiarach ludzkich, które są doskonale żywe ze względu na swój wygląd przejawiający się w najdrobniejszych szczegółach. Szczególnie doskonale prezentują się twarze posągów, nie omieszkają one nas poruszyć mistycznymi opowieściami ukrytymi w ich oczach.
Znaczki - Posągi pagody z 1971 roku wydane przez Wietnam
Punyasas, posąg w serii pagody Tay Phuong
Sanakavas, posąg w pagodzie Tay Phuong
Posąg Pars'va w pagodzie Tay Phuong
Nagardżuna (150-250), filozof buddyjski, posąg w pagodzie Tay Phuong, znaczek pocztowy, Wietnam, 1978
Kumarata, posąg w pagodzie Tay Phuong
Yayata (rzeźba z pagody Tay Phuong).
Cadiep, posąg w serii pagody Tay Phuong
Laos to jedno z ostatnich państw, które zachowały nieskażony, dziewiczy charakter. Góry, rzeki i dżungla są dla ludzi z całego świata ogromną atrakcją.
Kraj ten można w skrócie nazwać „piękną przyrodą”, prawie w całości jest porośnięty lasem i jedynym w regionie pozbawionym dostępu do morza. Tylko tu można zobaczyć targowiska, gdzie sprzedaje się dzikie zwierzęta, zioła i owoce prosto z dżungli. Laos należy do państw tzw. „Złotego Trójkąta”, które są największymi plantatorami i eksporterami maku i opium w Azji, jest jednocześnie jednym z najbiedniejszych państw świata.
Oficjalna nazwa kraju to: Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna –graniczy z pięcioma państwami: Chinami, Wietnamem, Kambodżą, Tajlandią.
Mieszkańcy Laosu są znani na całym świecie ze swojej uczciwości i prostoty – są głównie wyznawcami buddyzmu.
W Laosie znajdują się przepiękne miejsca kultu religijnego.
Znaczki Laos Pagody – 1976 rok.
Pagoda Thathiang w Wientianie
Pagoda Phonsi w Luang Prabang
Pagoda Thathiang w Wientianie
Pagoda Phonsi w Luang Prabang
Pagoda Phonsi w Luang Prabang
Thathiang Pagoda, Vientiane
Chińskie symbole zazwyczaj nie pokrywają się z europejskimi. Np. chryzantema, w Polsce uważana za dekoracyjny kwiat nagrobny, w Chinach jest symbolem młodości. Kolor biały symbolizujący w Europie czystość i niewinność, dla Chińczyków jest barwą żałoby.
Cyklu życia Chińczyków nie wyznacza miesiąc, ale rok. Zwierzęta odgrywają bardzo ważną rolę nie tylko w chińskich wierzeniach, tradycji i świętach, ale też w życiu codziennym Chińczyków. Do każdego roku przypisana jest charakterystyka zwierzęcia, które w nim panuje. Według legendy Budda zaprosił do siebie pewnego dnia wszystkie okoliczne zwierzęta. Z zaproszenia skorzystało zaledwie dwanaście: szczur, bawół, tygrys, królik, smok, wąż, koń, koza, małpa, kogut, pies i świnia. W dowód wdzięczności Budda powierzył każdemu z nich panowanie nad jednym rokiem w cyklu. Od tej pory każdy rok nosi nazwę określonego zwierzęcia. Oprócz cyklu związanego ze zwierzętami, istnieje w Chinach także cykl 60-letni, związany z panowaniem jednego z pięciu żywiołów: wody, drewna, ognia, ziemi i metalu.Rzeźby zwierząt umieszczane są również na dachach domów i stanowią symbol prestiżu ich właściciela. Ważna jest tu ich ilość − największa dozwolona liczba figur to osiem, przy czym nie liczy się zwierząt skrajnych, po bokach.
Zodiak chiński podobnie jak zodiak europejski składa się z 12 znaków. Jednak w przeciwieństwie do zachodniego, cały cykl dzieli się nie tylko na miesiące, ale także 12 lat oraz 12 podwójnych godzin doby. Co więcej, lata również są notowane w cyklu dwunastostopniowym w oparciu o ruch Jowisza. Do oznaczania poszczególnych części cyklu używa się ziemskich gałęzi.
Pozwolę sobie przedstawić znak najbardziej kobiecy ze wszystkich chińskich znaków zodiaku. Jest to znak Owcy Nawiązuje do owiec ze stada dobrego Samarytanina. Owca jest cnotliwa, uczciwa i łatwo nawiązuje kompromisy, co nie oznacza jednak, że jest uległa. Bywa nieśmiała. To duch artystyczny, ale zdominowany przeważnie przez negatywne uczucia i zamknięty w sobie. Osobowość Owcy przepełniona jest współczuciem, empatią. Ma skłonność do szybkiego przebaczania. Ze zrozumieniem odnosi się do wad i porażek innych ludzi. Nienawidzi rygorystycznych programów, planów i harmonogramów, których należy bezwzględnie przestrzegać. Krytyka bezzasadna powoduje w nim złość, ale czasami nie potrafi się pogodzić z realiami i nie przyjmuje szczerych uwag od przyjaciół. Kocha dzieci i zwierzęta, lubi przebywać razem z rodziną na łonie natury. Nie potrafi ukrywać uczuć. Miewa zmienne nastroje przez co strasznie trudno jest mu pracować pod presją czasu. Wymierza sobie cele, które ciężko osiągnąć. Skromny, spokojny i stonowany podejmuje decyzje sam bez uzewnętrzniania swoich uczuć. Jak lew broni zacisza domowego ogniska oraz najbliższych osób, chociaż nienawidzi walki. Jeśli Owca zostaje wciągnięta do dyskusji zawsze stara się zachować spokój i dystans – zabiera głos nie okazując swojego zaangażowania. Nie spotkasz rozwścieczonej Owcy – zawsze skrzętnie ukrywa swoje emocje. Jako dziecko Owca ma zawsze wysoko postawioną poprzeczkę i stara się sprostać oczekiwaniom rodziców. W Chinach mocno wierzy się w to, że szczęście uśmiecha się do Owiec, ponieważ mają one dobry charakter i czyste serce. Nie szczędzą czasu i pieniędzy, aby pomóc innym. Kiedy nie wiesz, gdzie się zwrócić, a nie masz pieniędzy, możesz być pewny, że Owca zaangażuje się w to, aby Ci pomóc. Zawsze będzie mieć zapewnione z jej strony jedzenie, schronienie i ubranie. To działa w dwie strony, bo gdziekolwiek Owca pójdzie to zawsze uzyska pomoc ze strony innych ludzi. Osoby urodzone w tym znaku są dobrymi małżonkami. Mogą jednak spodziewać się pewnych trudności zimą.
Owca jest ósmym zwierzęciem chińskiego zodiaku. Uważa się ją za symbol dziecięcego oddania (xiao), gdyż klęczy przed matką, kiedy ssie. Może jednak być również symbolem yang, męskiej siły. Większe niż dla Chińczyków znaczenie miały owce dla koczowniczych lodów w Tybecie czy Mongolii. Wierzono tam, że u progu zimy można posiać kości owiec, a wiosna urodzą się z ziemi młode, zwykle nie odróżnia się owcy od kozy, która nazywa się również „górską owcą”(shanyang).
Przeglądając różne publikacje zauważyłem, że wspólną czy magiczną liczbą dla wszystkich religii jest cyfra 7, wyróżnia się bogatą symboliką. W wielu mitologiach i religiach świata jest symbolem całości, dopełnienia, symbolizuje związek czasu i przestrzeni. Siedem Cudów Starożytnego Świata: Piramida Cheopsa, Wiszące ogrody Semiramidy w Babilonie, Świątynia Artemidy w Efezie, Posąg Zeusa w Olimpii, Mauzoleum w Halikarnasie, Kolos Rodyjski i Latarnia morska w Faros. Cyfra siedem to bez wątpienia liczba magiczna, wiele narodów uważało ją za niezwykłą, wyjątkową. Cyfra siedem to liczba uważana za mistyczną a w kulturze chińskiej, w buddyzmie liczba 7 (七, qī) jest liczbą yang, w mistyce wiązana jest jednak z pierwiastkiem yin. Symbolizuje siedem gwiazd tradycyjnej chińskiej astronomii (Słońce, Księżyc i pięć planet). Siódmego dnia siódmego miesiąca księżycowego obchodzone jest święto Qiqiao, poświęcone Zhinü i Niulangowi. Liczba 7 odgrywa także dużą rolę w kulcie zmarłych. Wierzono, że przez siedem tygodni po śmierci dusza zmarłego stopniowo rozstaje się ze światem. W tym czasie co siedem dni składa się ofiary i odprawia ceremonie. Buddyzm chiński jest bardzo trudną do zrozumienia religią, której istotą jest dążenie do doskonałości.
Lista siedmiu cudów świata była swego rodzaju przewodnikiem turystycznym dla podróżników starożytności, którzy chcieli zobaczyć najbardziej sławne i znane miejsca. Lista, którą znamy dzisiaj została skompletowana w średniowieczu, kiedy to wiele z miejsc na niej umieszczonych już nie istniało. Jako że lista pochodzi głównie z antycznych greckich opowieści, umieszczono na niej tylko miejsca, które były znane i zwiedzane przez starożytnych Greków.
Piramida Cheopsa
Świątynia Artemidy w Efezie
Posąg Zeusa w Olimpii
Mauzoleum w Halikarnasie
Kolos Rodyjski
Latarnia morska w Faros
Latarnia morska na Faros
Kraj: Meksyk
Nominał: 1 peso
Metal: nikiel
Średnica: 23,98 mm
Cechy: ręcznie robiona zimna emaliowana technika
Nakład: 5000
Wiszące ogrody Semiramidy w Babilonie
My również mamy swoje siedem, a dokładnie 7 skarbów naszego narodu. Wiele skarbów zostało utraconych bezpowrotnie wskutek burzliwych dziejów historii. Jednak niektóre z nich przetrwały do naszych czasów, stając się chlubą i dumą dziedzictwa narodowego.
Te unikatowe skarby prezentuję w serii „monet zastępczych”. Wszystkie numizmaty na awersie mają ten sam wzór. Centralnie, w otoku: w górnej części - orzeł w koronie, w dolnej części napis w poziomie: SKARBÓW 7, pod nim napis półkolem: NON OMNIS MORIAR (sentencja łacińska) - "nie wszystek umrę", na obrzeżu, kołowo napisy: SKARBY NARODOWE RZECZYPOSPOLITEJ (od lewej strony, ku górze i do prawej strony) oraz rok emisji - 2010 - (u dołu).
Wszystkie żetony wyemitowano w wersji w mosiądzu i mosiądzu niklowanym.
Średnica - 29 mm;
Nakład po – 950 sztuk;
Bok – gładki;
Producent - MSP NUMIZMATY
Emitent - P.H.U. MAELKO
Unikatową serię tworzą następujące numizmaty:
a/ WŁÓCZNIA ŚWIĘTEGO MAURYCEGO,
b/ KIELICH KRÓLEWSKI Z TRZEMESZNA,
c/ SZCZERBIEC – MIECZ KORONACYJNY KRÓLÓW POLSKI,
d/ DUKAT KRÓLA WŁADYSŁAWA I ŁOKIETKA,
e/ DZWON ZYGMUNTA – SPIŻOWE SERCE POLSKI,
f/ RÓG BRACTWA KOPACZY WIELICKICH,
g/ OPRAWA MODLITEWNIKA KRÓLOWEJ ANNY JAGIELLONKI.
Rewers:
Centralnie, w otoku włócznia św. Maurycego, z jej prawej strony, w pionie data: 1000, z lewej strony włóczni napis półkolem, w dwóch wierszach, w języku łacińskim, na obrzeżu, kołowo napisy od lewej strony, ku górze i do prawej strony: WŁÓCZNIA ŚWIĘTEGO MAURYCEGO.
Rewers:
Centralnie, w otoku kielich królewski z Trzemeszna, z jej lewej i prawej strony podzielona data: 11 - 80, wokół napis w języku łacińskim od lewej strony, ku górze i do prawej strony żetonu; na obrzeżu, kołowo napisy od lewej strony, ku górze i do prawej strony: KIELICH KRÓLEWSKI Z TRZEMESZNA.
Rewers:
Centralnie, w otoku szczerbiec - miecz koronacyjny królów Polski, z jej lewej strony: "Α", z prawej strony: "ω", wokół napis w języku łacińskim od lewej strony, ku górze i do prawej strony żetonu, na obrzeżu, kołowo napisy od lewej strony, ku górze i do prawej strony: SZCZERBIEC - MIECZ KORONACYJNY KRÓLÓW POLSKI.
Rewers:
Centralnie, w otoku replika dukata króla Władysława I Łokietka, wokół napis od lewej strony, ku górze i do prawej strony: PIERWSZY POLSKI DUKAT; na obrzeżu, kołowo napisy od lewej strony, ku górze i do prawej strony: DUKAT KRÓLA WŁADYSŁAWA I ŁOKIETKA.
Rewers:
Centralnie, w otoku dzwon Zygmunta, z dwóch stron jego serca podzielona data: 15 - 26, wokół dzwonu od lewej strony, ku górze i do prawej strony napis w języku łacińskim; na obrzeżu, kołowo napisy od lewej strony, ku górze i do prawej strony: DZWON ZYGMUNTA – SPIŻOWE SERCE POLSKI.
Rewers:
Centralnie, w otoku róg Bractwa Kopaczy Wielickich, nad nim w poziomie data: 1534, z lewej i prawej strony podzielony napis: DAR ŻUPNIKA -- SEWERYNA BONERA, na obrzeżu, kołowo napisy od lewej strony, ku górze i do prawej strony: RÓG BRACTWA KOPACZY WIELICKICH.
Rewers:
Centralnie, w otoku oprawa modlitewnika królowej Anny Jagiellonki; wokół, od lewej strony, ku górze i do prawej strony napis: OPRAWA MODLITEWNIKA KRÓLOWEJ ANNY JAGIELLONKI.
Myślę, ze wiele państw ma swoje 7 cudów, ale chciałbym szczególną uwagę skupić na Ukrainie, uciemięrzonej Ukrainie. A zacznę od słów Pana Jezusa „Kochaj bliźniego swego, jak siebie samego”. Jest to jedna z najtrudniejszych umiejętności w naszym życiu. Pan Bóg błogosławi osobom przejawiającym miłość wobec drugich. Wszyscy święci zgodnie stwierdzają, że o ile nie boją się śmierci fizycznej, to bardzo boją się Sądu Ostatecznego. A z tych dwóch przykazań miłości będziemy rozliczani. Także wielkie ukłony dla tych co od początku wojny pomagali bezinteresownie uciekinierom i nie tylko z Ukrainy i dalej to kontynuują.
Miłość, którą okazujemy jako chrześcijanie, zmiękczyła serca wielu naszych nieprzyjaciół. Jeśli uzewnętrzniamy ją w stosunku do wrogów — nawet zaciekłych prześladowców — możemy zaznać ogromnego szczęścia, gdy przynajmniej niektórzy z nich poznają prawdę!
7 cudów Ukrainy - zamki, twierdze, pałace.
- Twierdza Akkerman lub Twierdza Biełgorod-Dniestr jest zabytkiem historycznym i architektonicznym oraz największą twierdzą na Ukrainie.
- Pałac Woroncowa – zabytek architektury i historii w mieście Ałupka w Autonomicznej Republice Krymu.
- Rezydencja Metropolitów Bukowiny i Dalmacji jest zabytkiem architektury znajdującym się w mieście Czerniowce. Kompleks został zbudowany w latach 1864-1882. Architektem jest Josef Hlavka. Po II wojnie światowej jego budynki były wykorzystywane przez Czerniowiecki Uniwersytet Narodowy im. Jurija Fedkowycza.
- Twierdza Chocimiska to średniowieczna fortyfikacja w Chocimiu (obwód czerniowiecki, Ukraina), zbudowana przez Rosjan i Wołochów pod panowaniem Mushatów w księstwie mołdawskim na przełomie XIII-XVIII wieku na miejscu osady rosyjskiej (X-XIII).
- Zamek Lubarta lub Zamek w Łucku to górny zamek w Łucku, zabytek architektury i historii o znaczeniu krajowym. Jeden z największych, najstarszych i najlepiej zachowanych zamków na Ukrainie. Główny obiekt rezerwatu historyczno-kulturalnego "Stary Łuck", centrum kulturalne i najstarszy budynek w Łucku.
- Twierdza Kamieniec Podolski – twierdza znajdująca się w mieście Kamieniec Podolski (obwód chmielnicki na Ukrainie). Jest znany od 1793 wieku jako część systemu obronnego miasta Kamieńca.
- Narodowy Rezerwat Historyczno-Kulturalny „Kaczanowka” to dwór we wsi Kaczanowka, rejon pryłuki, obwód czernihowski, nad brzegiem rzeki Smosz.
- Wartość nominalna każdego znaczka wynosi 2,50 UAH.
- Nakład arkusza wynosi 80 000 egzemplarzy.
- Projekt znaczka autorstwa Svetlany Bondar.
- Arkusz został wydrukowany w Przedsiębiorstwie Państwowym „Drukarnia Ukraina do produkcji papierów wartościowych”
Znaczki „7 cudów Ukrainy” z serii „Malownicza Ukraina” zostały zaprezentowane w pomieszczeniach Muzeum Poczty Ukraińskiej.
- Świtiaź (Świtaź, Jezioro Świtaźkie) jest najgłębszym jeziorem na Ukrainie. Znajduje się w rejonie Kowel w obwodzie wołyńskim.
- Synewyr (znany również jako Synewyr, Morske Oko) jest największym jeziorem w ukraińskich Karpatach.
- Granitowo-stepowy Pobuzhzhya to regionalny park krajobrazowy w północno-zachodniej części obwodu mikołajowskiego na Ukrainie. Park obejmuje dolinę rzeki Południowego Bugu i doliny kanionowe jego dopływów - Velyka Korabelnaya, Bakshala, Mertvovod. Rozciąga się na długości 70 km.
- Kanion Dniestr - jego całkowita długość wynosi około 250 km, co zapewnia Kanionowi Dniestrzemu miejsce wśród największych kanionów nie tylko na Ukrainie, ale także w Europie.
- Rezerwat Biosfery Askania-Nova. Falz-Fein jest instytucją badawczą w systemie Narodowej Akademii Nauk Rolniczych Ukrainy, rezerwatu państwowego, założonego w 1898 roku przez Friedricha Falz-Feina. Jest to największy rezerwat stepowy w Europie.
- Podilski Tovtry (National Nature Park) – narodowy park przyrody na Ukrainie, w rejonie kamieniecko-podolskim i chmielnickim, w obwodzie chmielnickim.
- Marmurowa Pechera (krymski: Мармурова печера) Mermer qobası) to jaskinia na niższym płaskowyżu pasma górskiego Chatyr-Dag w Górach Krymskich. Znajduje się w dzielnicy Symferopol Autonomicznej Republiki Krymu (Ukraina), niedaleko wsi Zarichne. Według znanych speleologów jest to jedna z pięciu najlepiej wyposażonych jaskiń na świecie.
W czasach współczesnych nastąpił ogromny wzrost zamożności społeczeństw zachodnich, chęci zwiedzania świata i podziwiania jego nowych cudów. Nic więc dziwnego, że na początku XXI wieku powstała inicjatywa przygotowania zupełnie nowej listy Siedmiu Cudów Świata Współczesnego. Za jej realizację zabrała się stworzona w tym celu przez Bernarda Webera firma New 7 Wonders Foundation (Fundacja Siedmiu Cudów Świata Współczesnego).
7 lipca 2007 w Lizbonie ogłoszono siedem współczesnych cudów świata, budowli zaliczanych do kulturowego dziedzictwa ludzkości.
7 nowych cudów świata - Atrybuty/symbol
1.KOLOSEUM – RZYM, WŁOCHY (atrybuty: radość, cierpienie)
2. WIELKI MUR CHIŃSKI – PEKIN, CHINY (atrybuty: wytrwałość, uporczywość)
3. TAJ MAHAL – AGRA, INDIE (atrybuty: miłość, pasja)
4. PETRA – JORDANIA (atrybuty: inżynieria, ochrona)
5. POMNIK CHRYSTUSA ODKUPICIELA – RIO DE JANEIRO, BRAZYLIA (atrybuty: otwartość)
6. MACHU PICCHU – PERU (atrybuty: społeczność, poświęcenie)
7. CHICHEN ITZA – MEKSYK (atrybuty: pracowitość, wiedza)
Medale metalowe, posrebrzane,
Średnica 40 mm, grubość 3 mm, waga 29 gram, rant ząbkowany,
Wspólny awers dla wszystkich medali - mapa świata.
Koloseum, Rzym (Włochy)
Rzymskie Koloseum jest jedną z najsłynniejszych budowli we Włoszech. Budynek powstał w I wieku naszej ery, za czasów panowania Cesarzy Rzymskich – Wespazjana i Tytusa. Okazały amfiteatr pełnił różne funkcje – odbywały się tu walki gladiatorów, inscenizowane polowania na dzikie zwierzęta i bitwy morskie.
Petra, Jordania
Każdy miłośnik kina pamięta scenę z filmu „Indiana Jones i ostatnia krucjata” ze świątynią wyrzeźbioną w skale, w której znajdował się święty Graal. Zagrała ją słynna Al-Chazna – „Skarbiec Faraona”, jeden z budynków z wykutego w skale kompleksu w Petrze. Zabytek położony jest w południowo-zachodniej Jordanii i z całą pewnością jest najbardziej znanym miejscem w tym kraju.
W IV wieku p.n.e. osiedliło się tu plemię Nabatejczyków, którzy byli ludem koczowniczym, mieszkającym w namiotach. Z czasem zaczęli osiedlać się na stałe. Położenie sprawiło, że ranga osady rosła, podobnie jak tworzące ją budynki. Dwa tysiące lat temu mieszkańcy zaczęli tworzyć najbardziej okazałe z nich. W tym czasie powstał „Skarbiec Faraona”, „Klasztor” oraz liczne grobowce królów. Największe wrażenie sprawia jednak kamienny teatr, w którym pomieścić się mogło nawet 10 tysięcy widzów. W swojej historii Petra padała ofiarą najazdów i kataklizmów, jednak dotrwała do naszych czasów w całkiem dobrej kondycji.
Tadż Mahal, Agra (Indie)
W indyjskiej Agrze, nad rzeką Jamuna położony jest jedyny w swoim rodzaju budynek będący świadectwem wielkiej potęgi i miłości zarazem. To Tadż Mahal – mauzoleum zbudowane przez Szahdżahana, władcę muzułmańskiego imperium dla swojej zmarłej żony Mumtaz Mahal. Kobieta zmarła przy porodzie, a zrozpaczony małżonek wydał rozkaz stworzenia budowli, która upamiętni ją po wsze czasy.
Wielki Mur Chiński, Chiny
Wielki Mur Chiński to zespół sztucznych i naturalnych fortyfikacji obronnych ciągnący się na długości prawie dziewięciu tysięcy kilometrów. O jego ogromie świadczy fakt, że jest to jedyna budowla człowieka, którą można zobaczyć z powierzchni Księżyca. Mur powstał, aby chronić terytorium państwa przed najazdami barbarzyńskich plemion. Budowano go przez wiele lat, na wielu różnych odcinkach. Legendy głoszą, że szczątki tysięcy niewolników pracujących przy budowie, zamurowano w fortyfikacjach.
Chichén Itzá, Jukatan (Meksyk)
Wśród zielonej dżungli półwyspu Jukatan rozrzucone są budowle miasta Majów – Chichén Itzá. Kompleks powstał pomiędzy IV a VI wiekiem n.e., a jego największy rozkwit przypadł na X-XI wiek. Czterysta lat później mieszkańcy porzucili go z nieznanych przyczyn.
Na terenie Chichén Itzá znajdują się bardzo różnorodne budowle o charakterze sakralnym i użytkowym. Wśród nich schodkowa piramida Kukulkana o wysokości 30 metrów, dwunastometrowa, okrągła wieża zwana „Ślimakiem”, zbudowana z bogato rzeźbionych kolumn świątynia „Zamek” oraz liczne mniejsze grobowce i piramidy. Jest tu też długie na 150 metrów boisko do gry w piłkę. Przez wiele lat zapomniana dawna siedziba Majów została ponownie odkryta w XIX wieku i odrestaurowana. Dzisiaj stanowi jedną z największych atrakcji turystycznych Meksyku.
Machu Picchu, Cuzco (Peru)
W peruwiańskich Andach na wysokości ponad 2000 metrów położone jest zachowane miasto Inków Machu Picchu. Zbudowano je w XV wieku nakładem ogromnych sił i po niespełna 100 latach opuszczono. Uczeni nie są pewni, co było przyczyną porzucenia tego wspaniałego miejsca. Być może upadek państwa Inków lub choroby zakaźne przywleczone przez konkwistadorów.
Statua Chrystusa Zbawiciela, Rio de Janeiro (Brazylia)
Najmłodszym zabytkiem z nowej listy Cudów Świata jest pomnik Chrystusa Odkupiciela stojący na szczycie góry Corcovado. Rzeźba powstała w 1921 roku, a pracowali nad nią Heitero da Silva Costa i Paul Landowski. Figura została wykonana we Francji, po czym przewieziono ją do Rio de Janeiro. Uroczyste odsłonięcie nastąpiło 12 października 1931 i od tego momentu stała się ona wizytówką Rio, a także jednym z najbardziej znanych zabytków w Brazylii.
Ale, żeby te wspaniałe obiekty powstały trzeba było wieków, trzeba było czasu. Doskonale ilustruje to poniższy arkusik „Kosmiczna historia Ziemi” seria czterech znaczków pocztowych, które ilustrują burzliwe losy Ziemi, począwszy od powstania globu, aż do współczesności.
Na poszczególnych znaczkach pocztowych zostały odzwierciedlone następujące etapy z historii Ziemi: narodziny, dzieciństwo, młodość i dojrzałość. Pierwszy ze znaczków, ukazuje powstanie kuli ziemskiej w obracającej się wokół nowo powstałej gwiazdy złożonej z gazu i pyłu wokół młodego Słońca. Na drugim widnieje obraz Ziemi bombardowanej przez asteroidy. Trzeci znaczek pocztowy, poświęcony młodości Ziemi, przedstawia planetę w czasach dinozaurów. Na czwartym została zaprezentowana kula ziemska, okrążana przez Międzynarodową Stację Kosmiczną.
I to szystko miałoby runąć, a już się zaczęło. Pokazuje to banknot: 20 HRYWIEN UKRAINA NIE ZAPOMNIMY! NIE ODPUŚCIMY!
Banknot o nominale dwudziestu hrywien, wprowadzony do obiegu w 2023 roku, upamiętnia ducha niezłomności, bohaterstwa oraz hartu ducha, które charakteryzują naród ukraiński w obliczu konfrontacji z rosyjskim agresorem.
Dnia 24 lutego 2022 roku Rosja rozpoczęła pełną skalę inwazji na Ukrainę, deklarując ją jako „specjalną operację wojskową”. Działania tego państwa-agresora, które bezwzględnie pochłaniają wiele istnień cywilnych, prowadzą do bezlitosnych ostrzałów oraz bombardowań kraju, niszcząc infrastrukturę i zamieszkałe obszary, budzą ogromne oburzenie na całym, cywilizowanym świecie! Ukraina stawia zaciekle opór, broniąc swej niepodległości, suwerenności, integralności terytorialnej oraz prawa do życia! Jej triumf będzie zwycięstwem dobra, sprawiedliwości oraz demokracji, triumfem światła nad mrokiem.
Centralny motyw na przedniej stronie banknotu ukazuje ukraińskich żołnierzy podnoszących narodową flagę Ukrainy, ukoronowaną fragmentami mapy kraju oraz flagami krajów wspierających Ukrainę.
Na odwrocie banknotu widnieje symboliczna kompozycja, która odzwierciedla zarówno fizyczne, jak i psychiczne cierpienie Ukraińców w okresie okupacji.
BANKNOT NIE JEST ŚRODKIEM PŁATNICZYM.
Tym samym inne kraje zaczęły trochę inaczej patrzeć na widmo wojny. 2022 rok, niewątpliwie było przełomem w myśleniu wielu krajów o bezpieczeństwie Europy. Dowodem niech będzie chociażby to, że Finlandia i Szwecja podjęły decyzję o włączeniu się do NATO, a są to kraje, których społeczeństwa wiedzą, czym jest Rosja. Część państw podjęła też decyzję o wzmacnianiu własnego bezpieczeństwa, podnoszone są wydatki na zbrojenia. Polska jest tutaj pewnym wyznacznikiem trendów, a to jest dostrzegane za granicą. Obyśmy zdążyli z realizacją naszych programów zbrojeniowych. Silna armia i gotowość do jej użycia mogą skutecznie odstraszać Rosję.
A to przedstawia piękny kolekcjonerski banknot Ochrona Polskiej Granicy Wschodniej.
Replika polskiego banknotu kolekcjonerskiego wykonana z PCV oraz pokryta folią w kolorze złota.
Wymiary 155 x 77 mm.
NIE JEST on środkiem płatniczym ani banknotem obiegowym w Polsce.
Posiada wartość tylko i wyłącznie kolekcjonerską oraz dekoracyjną.
Banknot kolekcjonerski noszący nazwę „OCHRONA POLSKIEJ GRANICY WSCHODNIEJ” został oficjalnie wydany 10 stycznia 2022 roku.
Banknot o nominale 20 złotych został wydany z szacunkiem i uznaniem dla oficerów Straży Granicznej, funkcjonariuszy Policji i żołnierzy Wojska Polskiego, którzy stanowią nieodzowną ochronę polskich granic i suwerenności narodowej. Banknot ten stanowi hołd dla ich poświęcenia i służby na rzecz Polski oraz ochrony jej granic i niepodległości.
Na awersie banknotu ukazany jest fragment wschodniej granicy Polski, a także przedstawiciele polskiego wojska i funkcjonariusze Straży Granicznej. Na tej stronie banknotu znajduje się również napis „OCHRONA POLSKIEJ GRANICY WSCHODNIEJ”, który podkreśla znaczenie i cel tego wyjątkowego banknotu.
Na rewersie tego banknotu widnieje fragment Polski, ukazujący wschodnią przygraniczną część kraju, a także śmigłowiec. Banknot ten zawiera również wizerunek białego orła, symbolu narodowego, który jest znany z godła Rzeczypospolitej Polskiej.
Współczesny świat niesie ze sobą wiele wyzwań i trudności. To nie tylko już wojny na świecie ale już trudno przejść obojętnie obok licznych problemów, z którymi zmaga się ludzkość. Przez naszą Ojczyznę przetacza się potężna plaga rozwodów, najbliżsi sobie ludzie latami zyją ze sobą skłóceni, samotność, powszechna depresja u dzieci i młodzieży, trudności finansowe, strach przed śmiertelną chorobą, alkoholizm, narkomania, uzaleznienie od pornografii, okultyzm – można wymieniać tych słabości bardzo dużo. Obserwując to wszystko, widzimy, ze niejedno życie ludzkie bardzo często przypomina dziś długi sznur pełen węzłów trudnych do rozsupłania. Niestety, z czasem węzłów powstaje tak wiele, że zaczynają na siebie nachodzić, wydają się nie do rozwiązania. Utrudzony człowiek poddaje się, traci sens życia i coraz bardziej oddala się od Pana Boga.
U kogo szukać pomocy, aby wyjść z tego stanu, wojen itd.? U ludzi jest to niemożliwe. Ale u Pana Boga - tak.
Każde z objawień maryjnych, w którym mówi Ona o wybuchu wojny i zagładzie, jest warunkowe, to znaczy że sprawa nie jest jeszcze przesądzona i nie musi do wybuchu kolejnej wojny światowej dojść. Warunkiem odsunięcia jej widma jest nawrócenie serc. Odstąpienie od zła i pokuta. Kolejnym zasadniczym orędziem Matki Bożej jest potrzeba modlitwy. Szczególnie bliska Sercu Maryi jest modlitwa różańcowa, o czym nie raz mówiła podczas objawień. Maryja w Fatimie powiedziała „Wiele dusz idzie do piekła, bo nie ma nikogo, kto by się za nie modlił”. Natomiast Pan Chrystus objawił siostrze Faustynie „Jeżeli ty będziesz świętą, to wielu się uratuje”. Jak więc ważny dla Pana Boga jest każdy z nas. Jedna osoba, która modli się za bliźniego, może uratować go od piekła. Cud może sprawić modlitwa za przywódców i rządy państw, którzy decydują o wojnie lub pokoju. Decydują też o tym, jakie prawa są stanowione – zgodne z prawem Bożym, czy mu przeciwne. Tak więc modląc się o nawrócenie rządzących, możemy uratować świat od wojny. To prawda, która powinna nas mocno mobilizować do modlitwy.
Matka Boża rozwiąże nasze węzły. Opis poszczególnych scen na obrazie pomoże zrozumieć symbolikę obrazu.
Dokładnie o tym mówi fragment Ewangelii - Marek 10:27 umieszczony na medalu – żetonie wyzwania. Moneta „U Boga wszystko jest możliwe” ma po jednej stronie krzyż, a po drugiej werset biblijny Marka 10:27.
„Jezus spojrzał na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe»”.
Są to inspirujące i wyjątkowe numizmaty promujące chrześcijaństwo poprzez szerzenie miłości Pana Boga i celebrowanie piękna Jego stworzenia, budowanie wspierającej społeczności i zwalczanie zła w jakiejkolwiek formie, które również przypominają, że jeśli ma się wiarę, wszystko jest możliwe.
Średnica 39 mm.