Zawsze jesteśmy skłonni nie robić tego, co dobre i właściwe. Dlatego prosimy:
NIE WÓDŹ NAS NA POKUSZENIE.
Całe nasze życie jest takie kuszące; żaden wiek, żadna klasa, żadna sytuacja życiowa nie jest od tego wolna. Ale istnieje podwójna pokusa, jedna dobra, a druga zła. Pokusa zesłana przez Pana Boga jest sprawdzianem, tak jak na egzaminie, człowiek powinien być świadomy swojej wiary, cierpliwości, miłości. Nie powinniśmy odmawiać takich godzin egzaminów, moglibyśmy modlić się o wiele błogosławieństw ze swojego serca np. dla domu; albowiem „błogosławiony mąż, który znosi pokusę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma koronę życia”, pokusa zła, nie chce nas wzmocnić w wierze, ale zwieść nas w wierze, nie chce nas prowadzić do Pana Boga, ale oderwać nas od Pana Boga.
Na kartce widać dwoje uroczych bawiących się dzieci. Jedna z nich entuzjastycznie podskakuje na jaskrawo ubarwionego motyla, druga schyla się, aby zerwać piękny kwiat. Ale o krok dalej, ziewa głęboka otchłań. Ale - za nimi stoi święta, niebiańska postać i opiekuńczo rozkłada ręce nad dziećmi. Nie martwimy się już o maluchy. Anioł Stróż zapewni ci bezpieczeństwo. Czy my dorośli, tak jak nasze dzieci, możemy być pocieszeni przez takie zachowanie? Czy ich potrzebujemy? Tak, my sami często jesteśmy tymi dziećmi, które tropią motyla lub kwiatek i nie podejrzewają niebezpieczeństwa, które kryje się za nimi.
A. H. Francke doświadczył, że w trudnych czasach pokusy tylko słowo Boże i modlitwa przynoszą właściwą pomoc. Z ciężkim sercem chodził po placu budowy sierocińca, bo nie miał już na czym budować. Następnie robotnik wręczył mu małą monetę znalezioną w gruzach z napisem: „Bóg pozwala, by pokusa się skończyła, abyś mógł ją znieść”. Potem ujrzał jasno świecącą gwiazdę Bożą i znów był pocieszony i szczęśliwy.
Możemy tu przytoczyć z Biesiady Mądrości Księgę Przysłów 10,1 „Przysłowia Salomona. Mądry syn radością ojca, strapieniem matki syn głupi”.
Głupota według Biblii mierzy się moralnym postępowaniem człowieka i jego relacją do celu ostatecznego, a nie upośledzeniem umysłu (mózgu). Mądrość świata, jeżeli nie uznaje Pana Boga lub przeciwstawia się Jego zbawczemu dziełu, jest głupstwem. Konsekwentnie ten, kto zamyka się w świecie doczesnym i w nim jedynie pokłada nadzieję, jest głupim. Ten natomiast, kto wyrzeka się wszystkiego, aby mieć wszystko i traci życie, aby zyskać życie, nie jest głupim. Jest on mądry wobec Pana Boga, chociaż może uchodzić za głupiego przed światem.
W Słowniku podstawowych pojęć Teologicznych można znaleźć taką definicję głupoty:
„Głupota jest przeciwieństwem mądrości. Posiada ona swoje stopnie: od nieroztropności aż po grzeszność. Biblia mówi o głupocie rzeczywistej i pozornej. Mądry syn radością ojca, strapieniem matki syn głupi (Prz 10, 1). Głupim jest mężczyzna, który daje się uwieść kobiecie (Prz 7, 1-23). Głupimi są ludzie, którzy polegają na swych bogactwach (Łk 12, 20), nie uznają wymagań Bożych (Mt 25, 10-13), nie rozpoznają z dóbr widzialnych tego, który jest (Mdr 13, 1) i podają się za mądrych, stali się głupimi (Rz1, 22).
Pan Bóg nigdy nie opuszcza w pokusie swe sługi. Próbuje ich, ale nie ponad ich siły i wzmacnia ich swą łaską w miarę potrzeby.
Czytamy w życiorysie św. Antoniego, że pewnej nocy święty ten cierpiał ze strony szatana napaści najgwałtowniejsze i najzawziętsze.
Złe duchy, ukazujące się świętemu w kształtach widzialnych, zadawały mu cierpienia niesłychane. Święty, wznosząc oczy ku niebu, ujrzał światło promienne, które przenikając do jego celi rozproszyło ciemności, wypędziło szatanów i w jednej chwili uśmierzyło wszystkie jego cierpienia.
- Gdzieś był Panie -zawołał święty – gdy wrogi me nękały mnie tak straszliwie? Dlaczego nie przyszedłeś mi z pomocą na początku walki, jaką z nimi stoczyć musiałem?
I wtedy usłyszał głos:
- Antoni! Byłem tu od początku tej walki i patrzyłem na nią. Widziałem, że walczysz mężnie; to też odtąd zawsze będę przy tobie i uczynię imię twe sławne na cały świat.
Jednym z takich potężnych pokus zadanych przez szatana świętemu Antoniemu jest pokusa, która została przedstawiona na medalu Salvadora Dali „Kuszenie św. Antoniego”.
W historii św. Antoniego, podczas pielgrzymki mnicha przez pustynie Egiptu, zaczepiają go nadprzyrodzone pokusy w postaci halucynacyjnych wizji i fizycznych napaści – zarówno uwodzicielskich, jak i zdeprawowanych.
Zamiast skupiać się na chrześcijańskim mnichu, senny pejzaż artysty skupia się na stworzeniach zesłanych przez diabła, aby go kusić lub dręczyć. Muskularny, wyrastający koń i parada słoni o pajęczych nogach dominują w kompozycji i górują nad stosunkowo niewielką figurą św. Antoniego, który klęczy w lewym dolnym rogu obrazu i w prawej ręce trzyma krzyż. Przy jego prawej stopie leży ludzka czaszka. Niezależnie od biblijnego tematu, erotyczne obrazy przenikają scenę, z nagimi kobietami i fallicznymi strukturami architektonicznymi wyświetlanymi na grzbietach słoni. Słonie niosą symboliczne przedmioty reprezentujące pokusę: posąg nagiej kobiety trzymającej się za piersi, obelisk, kompleks budynków ograniczający nagi, bezcielesny kobiecy tors oraz pionową wieżę. Zwierzęta mają przesadne, długie, wrzecionowate nogi, przez co wydają się nieważkie. Typowe dla surrealizmu jest to, że Dalí pozostawia zakończenie opowieści niejednoznaczne – czy koń szarpie się ze strachu przed pobożnością Świętego, czy też ma zamiar go zdeptać?
Wszelkim pokusom musi przeciwstawić się św. Antoni, używając swojego krzyża, aby odeprzeć wizję. Święty jest nagi, co sugeruje słabość świętego i w ten sposób przeciwstawia ją mocy krzyża, która musi przezwyciężyć jego pokusę.
Święty Antoni był człowiekiem o prostych gustach. Opuścił Egipt, aby żyć na pustyni jako pustelnik, pozbawiony ziemskich przyjemności i radości. Niestety, ta uproszczona błogość nigdy nie została osiągnięta, ponieważ diabeł lubił się czepiać biednego Antoniego, kusząc go przyjemnościami, których najbardziej brakowało mu w normalnym życiu.
Obraz ten przesiąknięty jest symboliką. Kobieta stoi na złotym kielichu pożądania, co podkreśla erotyzm w kompozycji. Nawet diabeł wie, że seks się sprzedaje.
Awers medalu przedstawia Salvadora Dali a na rewersie znajduje się jeden z jego obrazów – „Kuszenie św. Antoniego”.
Sam obraz został namalowany w 1946 roku.
Relief głęboki
Materiał: brąz
Średnica: 7 cm
Podpisane przez portugalskich mistrzów A. RIBEIRO I ARMINDO VISEU na awersie oraz przez A CANEDO GR na rewersie.
