W krainie świętych Trzech Króli niewiasty trudniące się prorokowaniem miały widzenia o narodzeniu Świętej Dziewicy. Powiedziały swoim kapłanom, że się Dziewica narodziła i liczne duchy zstąpiły na ziemię, aby ją powitać; inne zaś duchy się smuciły. Także królowie, którzy trudnili się astrologią, zobaczyli to w gwiazdach.
W Egipcie w nocy narodzenia pewne bożyszcze z bałwochwalnicy w morze wrzucone zostało; drugie zaś, spadłszy na ziemię, w proch się rozbiło.
PRZYSŁOWIA związane z narodzinami NMP
Nazajutrz widziałam mnóstwo ludzi z okolicy, także sługi i służebnice Anny, dom otaczających. Im wszystkim pokazały niewiasty dziecię. Wielu i z nich wzruszyło się, a wielu złych się poprawiło. Przybyli oni, albowiem widzieli w nocy blask nad domem Anny i ponieważ narodzenie jej dziecięcia uważano jako wielką łaskę.
Do domu Anny przybyło później jeszcze więcej krewnych Joachima z doliny Zabulon, a i dalsi słudzy. Wszystkim pokazano dziecię, a w domu wyprawiono ucztę.
W dniach następnych schodziło się powoli coraz więcej ludzi, aby dziecię Maryję zobaczyć, które potem w kołysce na sztaludze, podobnej do kozła do rżnięcia drzewa, do pokoju przedniego wniesiono. Leżało ono na czerwonych chustach, owinięte do ramionek w czerwone i biało przezroczyste materie. Miało żółte, kędzierzawe włoski. Widziałam też Marię Kleofasa, dziecię Marii Heli i Kleofasa, wnuczkę Anny, jako kilkuletnią dziewczynkę z dzieciną Maryją się bawiącą i ją pieszczącą. Była to dziewczynka otyła i silna, nosiła białą sukienkę bez rękawków, obszytą czerwoną bortą, u której wisiały czerwone jabłuszka. Około odkrytych ramiączek miała białe wianki jakby z piór, jedwabiu lub wełny. Dziecię Maryja miało także przezroczysty woal naokoło szyi.
Aby przygotować Najświętszą Mateńkę do roli Mamy swego Syna, Pan Bóg przy Jej poczęciu uwolnił Ją od zmazy grzechu pierworodnego i włożył w Jej serce niezachwiane pragnienie miłości do Niego samego i do Jego ludu. Nawet po zakończeniu swej ziemskiej wędrówki Najświętsza Mateńka, pozostaje dla nas najwspanialszym przykładem życia chrześcijańskiego. Miejsce Najświętszej Mateńki w niebie jest znakiem nadziei dla nas wszystkich, oczekujących zmartwychwstania umarłych w dniu powtórnego przyjścia Pana Chrystusa. My także będziemy królować wraz z Panem Jezusem. My także będziemy oglądać Pana Boga twarzą w twarz. Nas także otoczą zastępy niebieskie w całej ich chwale i majestacie. Odrzućmy grzech i przyjmujmy Pana Boga. Przyjmijmy Jego moc, żyjąc wiarą każdego dnia.
