Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-09, pod orłem napis: ZŁ 2 ZŁ, w otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod lewą łapą orła znak mennicy: MW.
Rant: ośmiokrotnie powtórzony napis: NBP, co drugi odwrócony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdkami
Czesław Niemen (właśc. Czesław Juliusz Wydrzycki, 1939–2004), wybitny polski kompozytor, instrumentalista i wokalista. Uznawany za jednego z najważniejszych twórców rodzimej sceny rozrywkowej, ... ... początkowo beatowej i soulowej, później zaś rockowej, progresywnej oraz jazz-rockowej i elektronicznej.
Rewers: Z prawej strony stylizowany wizerunek popiersia księdza Jana Twardowskiego. W tle stylizowany wizerunek liry z wkomponowanym wizerunkiem krzyża. U góry w otoku napis: 95. ROCZNICA URODZIN KS. JANA TWARDOWSKIEGO.
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-10, pod orłem napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod lewą łapą orła znak mennicy: M/W.
Autor: Ewa Tyc-Karpińska / Dominika Karpińska-Kopiec
Metal: CuAl5Zn5Sn1
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
Data emisji: 2010-06-01
Jan Twardowski (1.06.1915-18.01.2006) mówił o sobie, że "jest księdzem piszącym wiersze".
Pod koniec XX w. jego utwory cieszyły się ogromną popularnością, zaś jego samego zaliczono - także w środowisku agnostyków - do grona najwyżej cenionych poetów polskich. Różnorodne gatunkowo utwory prozatorskie (rozważania, myśli, felietony, aforyzmy, opowiadania dla dzieci) odzwierciedlają bogactwo refleksji ks. Twardowskiego jako myśliciela, filozofa, przewodnika duchowego oraz wybitnego kaznodziei. Stał się popularny wśród wszystkich pokoleń czytelników, znalazł się wśród najlepszych polskich autorów, uznawany jako autorytet moralny. Otrzymał wiele nagród literackich, wyróżnień, medali w kraju i za granicą, z których wysoko cenił tytuły Kawalera Orderu Uśmiechu (1996) i doktora honoris causa KUL (1999).
Zbiory jego wierszy i prozy są licznie wydawane, także za granicą (tłumaczone m.in. na języki: niemiecki, słowacki, flamandzki, bułgarski, francuski, ukraiński, macedoński, angielski, czeski, węgierski, hebrajski, rosyjski, włoski, hiszpański). Jeszcze za życia ks. Jan Twardowski został patronem licznych szkół i bibliotek. W publikacjach Zaufałem drodze Wiersze wszystkie (2004), Budzić nadzieję. Abecadło dziewięćdziesięciolatka (2005), Autobiografia (2006-2007) zawarł (wierszem i prozą) kwintesencję przemyśleń o Bogu, przyrodzie, wierze, życiu, miłości, prostocie, stosunku do upokorzeń, cierpienia i śmierci, roli duchownego we współczesnym świecie.
Krzysztof Komeda
Rewers: Stylizowany wizerunek profilu Krzysztofa Komedy. U dołu napis: KRZYSZTOF / KOMEDA. W otoku napis: HISTORIA POLSKIEJ MUZYKI ROZRYWKOWEJ.
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-10, pod orłem napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod lewą łapą orła znak mennicy: M/W.
Autor: Ewa Tyc-Karpińska / Roussanka Nowakowska
Metal: CuAl5Zn5Sn1
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
Data emisji: 2010-12-01
Krzysztof Komeda był muzykiem i kompozytorem jazzowym, autorem kompozycji filmowych, a także czołowym twórcą nowoczesnego jazzu w Polsce i Europie. To postać wyjątkowa. Od dziecka kochał muzykę - już od 7. roku życia uczył się gry na pianinie w poznańskim konserwatorium. Twierdził, że granie jest jedyną czynnością, która naprawdę go pasjonuje. Ukończył jednak studia medyczne i uzyskał dyplom lekarza laryngologa. Pomimo przebytej w dzieciństwie choroby Heinego-Medina, rywalizował w pływaniu i jeździe na nartach z najlepszymi sportowcami, i często wygrywał. Jego artystyczni współpracownicy wspominają go z jednej strony jako pracoholika, tyrana i kata, a z drugiej - jako bliskiego, wiernego i zawsze pomocnego przyjaciela, męża i ojca. Krzysztof Komeda uważał się za europejczyka z tradycjami helleńskimi. Był koneserem sztuki, kompozytorem tworzącym w tym nietypowym, nieporównywalnym z żadnym innym gatunku muzycznym, jakim jest jazz. Jako pierwszy w sposób logiczny i konsekwentny wprowadził jazz nowoczesny do ilustracyjnej muzyki filmowej, tworząc tym samym nowy, obowiązujący przez wiele kolejnych dziesięcioleci styl kompozycji filmowych.
Rewers: Stylizowany wizerunek popiersia Ignacego Jana Paderewskiego, na tle stylizowanego fragmentu zarysu fortepianu. U dołu, po prawej stronie, napis: 1860-1941. U góry, półkolem, napis: IGNACY JAN PADEREWSKI.
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-11, pod orłem napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Rant: ośmiokrotnie powtórzony napis: NBP, co drugi odwrócony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdkami
Autor: Ewa Tyc-Karpińska / Roussanka Nowakowska
Metal: stop CuAl5Zn5Sn1
Stempel: zwykły
Średnica: 27,00 mm
Masa: 8,15 g
Ignacy Jan Paderewski (1860–1941) – jeden z najwybitniejszych i najsławniejszych pianistów swoich czasów, żarliwy patriota i społecznik, niestrudzony rzecznik interesu Polski w świecie. Jako potomek szlachty o silnych tradycjach patriotycznych wzrastał w atmosferze poświęcenia sprawie narodowej. Talent muzyczny kształcony w latach 1872–1878 w Warszawie, a następnie w Berlinie, Strasburgu i Wiedniu, pozwolił mu w 1888 r. rozpocząć błyskotliwą karierę pianisty wirtuoza na estradach całego świata.
2013 rok
Agnieszka Osiecka
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-13, poniżej orła napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Rewers Wizerunek Agnieszki Osieckiej według zdjęcia ze zbiorów Jana Borkowskiego. W tle – motywy dekoracyjne. Wzdłuż otoku – napisy: AGNIESZKA OSIECKA (nazwa monety), HISTORIA POLSKIEJ MUZYKI ROZRYWKOWEJ (nazwa serii).
Projektant awersu: Ewa Tyc-Karpińska
Projektant rewersu: Dobrochna Surajewska
Metal: CuAl5Zn5Sn1
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
Agnieszka Osiecka była niespokojnym duchem, stale otwarta na nowych ludzi, nowe miejsca, nowe doświadczenia. Kiedy ukończyła studia dziennikarskie, rozpoczęła nowe w łódzkiej „Filmówce”. Kiedy okazała się geniuszem tekstów, pisała utwory sceniczne - „Niech no tylko zakwitną jabłonie”, a gdy „Jabłonie” latami nie schodziły ze sceny, napisała „Apetyt na czereśnie”. Kiedy odniosła sukcesy w teatrze, zaczęła pisać widowiska dla telewizji. Po telewizji przyszły opowiadania, monodramy i powieści. Stale coś nowego, ciągle naprzód - nowe piosenki, nowi kompozytorzy, nowi wykonawcy, teatry, festiwale, ludzie, miejsca. Wszystko to składa się na świat Agnieszki.
Utwory Agnieszki Osieckiej wykonują znakomite polskie wokalistki i wokaliści: Maryla Rodowicz, Seweryn Krajewski, Magda Umer, zespół Skaldowie, Łucja Prus, Katarzyna Nosowska, Stanisław Soyka, Iga Cembrzyńska, Edmund Fetting, Piotr Fronczewski, Elżbieta Czyżewska...
Niczego i nikogo nie trzymała się kurczowo. Gdy wypalał się jeden związek - zawierała nowy, gdy odpływała od jednych przyjaciół - cumowała swą łódkę w innej przystani. Była szczególnie ciekawa ludzi, z których wielu sportretowała w „Galerii potworów” - od największych artystów i luminarzy Londynu, Paryża i Nowego Jorku, po wiejską dziewczynę z Mazur. Z każdym rozmawiała równie bezpośrednio, w każdym dostrzegała coś interesującego, umiała słuchać i uwielbiała opowiadać, dlatego ludzie czuli się tak dobrze w Jej towarzystwie.
200. rocznica śmierci księcia Józefa Poniatowskiego
Rewers: W centralnej części monety – portret księcia Józefa Poniatowskiego. Powyżej, wzdłuż otoku – napis: KSIĄŻĘ JÓZEF PONIATOWSKI. Poniżej – półokrągły napis: 1763 - 1813 (rok urodzin i śmierci Poniatowskiego). W tle napisów – stylizowana powierzchnia dekoracyjna.
Projektant: Grzegorz Pfeifer
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-13, poniżej orła napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Projektant: Ewa Tyc-Karpińska
Metal: (CuAl5Zn5Sn1) NG
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
Książę Józef Poniatowski – ur. 7 V 1763 r. w Wiedniu, zm. 19 X 1813 r. w nurtach Elstery pod Lipskiem. Był ukochanym bratankiem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Karierę rozpoczynał w armii austriackiej. Porzucił ją bez wahania w 1789 r., by na życzenie króla i sejmu objąć stanowisko generała majora (obecnie generała brygady) w armii Rzeczypospolitej. Był entuzjastą Konstytucji 3 maja i w jej obronie walczył w wojnie polsko-rosyjskiej 1792 r. 18 czerwca tego roku dowodzone przezeń oddziały zwyciężyły Rosjan pod Zieleńcami. Mimo że zwycięstwo nie zmieniło losów kampanii, to upamiętnił je order Virtuti Militari, którego książę został kawalerem. Kapitulacja królewska zakończyła kampanię i przypieczętowała II rozbiór Polski. Obie decyzje książę przyjął z rozpaczą. Później bił się ze zmiennym szczęściem w powstaniu kościuszkowskim.
Po upadku państwa rozpoczął się najtrudniejszy okres w jego życiu. Załamany klęską Rzeczypospolitej zmagał się z kłopotami majątkowymi, pogrążał się w politycznej bezczynności i hulankach. W 1807 r. powrócił do czynnego życia jako dowódca naczelny sił zbrojnych i minister wojny Księstwa Warszawskiego. W 1809 r. odpierał atak sił austriackich na Księstwo Warszawskie. Osobista odwaga w bitwie pod Raszynem i sukces polskiego manewru na Galicję zaowocowały wzrostem jego popularności. Utrwaliła ją kampania 1812 r., w której dowodził V korpusem Wielkiej Armii. Po klęsce podjął dramatyczną decyzję trwania z wojskiem do końca przy Napoleonie. Ufał w jego szczęśliwą gwiazdę. Mianowany 16 października 1813 r. marszałkiem Francji osłaniał odwrót armii w bitwie pod Lipskiem. Kilkakrotnie ranny, odmawiał poddania się. Półprzytomny, z ręką na temblaku, w malignie powtarzał słowa, które przeszły do historii: o Bogu, o honorze, o Ojczyźnie. Osunął się z koniem w wezbrane nurty Elstery i, ostrzelany z drugiego brzegu, utonął.
Cyprian Kamil Norwid
Rewers: W centralnej części monety – profilowy portret Cypriana Norwida. Wzdłuż otoku – napisy: CYPRIAN NORWID (imię i nazwisko pisarza, nazwa monety), 1821 – 1883 (rok narodzin – rok śmierci Norwida).
Projektant: Ewa Tyc-Karpińska
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-13, poniżej orła napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Projektant: Ewa Tyc-Karpińska
Metal: CuAl5Zn5Sn1
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
Data emisji: 2013-04-08
Cyprian Norwid, wszechstronny i oryginalny poeta, prozaik, dramatopisarz, rzeźbiarz, rysownik i malarz, urodził się w Laskowie-Głuchach. Wyrazy uznania dla debiutu poetyckiego artysty w 1840 roku nie zapowiadały niezrozumienia, z jakim spotkała się jego późniejsza twórczość emigracyjna. Ten wybitny myśliciel drugiej generacji pisarzy romantyzmu – żywo zatroskany sprawami ojczyzny – dążył do oddziaływania na rodaków zarówno w zniewolonym kraju, jak i poza nim. Za życia nie znalazł posłuchu pomimo tego, że był wnikliwym krytykiem swoich czasów. Pełna rozmachu, wykraczająca daleko poza konwencje epoki, myśl estetyczna i społeczno-filozoficzna Norwida została doceniona po śmierci twórcy.
Artysta wypracował ironiczny, aluzyjny, oryginalny styl literacki. Stworzył jedną z najciekawszych, niezależnych myślowo koncepcji artystyczno-filozoficznych oraz społeczno-cywilizacyjnych w historii kultury polskiej. Idee te wyłożył między innymi w cyklu stu liryków „Vade-mecum”, dramatach: „Zwolon”, „Aktor”, „Pierścień wielkiej damy”, „Kleopatra i Cezar”, poematach: „Promethidion”, „Quidam”, „Rzecz o wolności słowa”, „Assunta”, nowelach: „Bransoletka”, „Cywilizacja” oraz w tomie rozpraw „O sztuce”.
200-lecie urodzin Hipolita Cegielskiego
Rewers: Wizerunek Hipolita Cegielskiego opatrzony podpisem działacza. Wzdłuż otoku – napisy: HIPOLIT CEGIELSKI, 1813 – 1868 (rok urodzin i śmierci działacza) oraz znak emitenta.
Projektant: Sebastian Mikołajczak
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-13, poniżej orła napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Projektant: Ewa Tyc-Karpińska
Metal: CuAl5Zn5Sn1
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
Data emisji: 2013-XI-20
Hipolit Cegielski (1813-1868) - wybitny poznański przemysłowiec, jeden z najbardziej zasłużonych polskich działaczy społecznych XIX w., propagator pracy organicznej. Współtworzył podstawy polskiej samoorganizacji i nowoczesnego życia gospodarczego w zaborze pruskim.
Cegielski angażował się nieustannie w działania o charakterze narodowym. W 1848 r. redagował „Gazetę Polską”, organ prasowy ruchu polskiego w Poznańskiem. W roku 1859 doprowadził do powstania „Dziennika Poznańskiego”, przez następne osiemdziesiąt lat jednej z czołowych gazet codziennych. Był filarem ruchu organizacyjnego w Wielkopolsce, jako wiceprezes przez lata kierował faktycznie Towarzystwem Naukowej Pomocy, stał na czele Towarzystwa Przemysłowców i Centralnego Towarzystwa Gospodarczego. W 1857 r. znalazł się wśród członków założycieli Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, w 1861 r. przyczynił się do powołania pierwszej w Wielkim Księstwie Poznańskim spółki kredytowej.
Witold Lutosławski
Rewers: Po prawej stronie stylizowany wizerunek półpostaci Witolda Lutosławskiego, przedstawionego podczas dyrygowania. W tle, w formie spirali, stylizowany zapis fragmentu partytury orkiestrowej III Symfonii Witolda Lutosławskiego. Od lewej strony, ku dołowi, w otoku napis: WITOLD LUTOSŁAWSKI 1913-1994.
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-13, poniżej orła napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Rant: ośmiokrotnie powtórzony napis: NBP, co drugi odwrócony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdkami,
Projektant awersu: Ewa Tyc-Karpińska
Projektant rewersu: Sebastian Mikołajczak
Metal: CuAl5Zn5Sn1
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
Data emisji: 2013-09-18
Rok 2013 został uchwałą Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej ogłoszony Rokiem Witolda Lutosławskiego. Urodzony 25 stycznia 1913 r. w Warszawie Witold Lutosławski pozostaje jednym z najwybitniejszych kompozytorów polskich wszech czasów, jego twórczość zaś jest kluczowa dla zrozumienia tendencji, kierunków i zmian w muzyce XX-wiecznej.
Czerpiąc z wielkiej tradycji europejskiej – z dorobku Haydna, Beethovena i Chopina, ale też Debussy’ego i Bartóka – Lutosławski wypracował własny język muzyczny, a jego kompozycje w równej mierze odwołują się do intelektu i do emocji słuchacza.
Uhonorowany kilkunastoma doktoratami honoris causa oraz najważniejszymi nagrodami, w tym najwyższym polskim odznaczeniem – Orderem Orła Białego, Lutosławski, ciesząc się międzynarodową sławą, pozostawał wrażliwy na potrzeby innych ludzi i rodzinnego kraju. Przez całe życie prowadził dyskretną działalność charytatywną, angażował się także w ważne ruchy społeczne, uczestnicząc np. w latach 80. w działaniach „Solidarności”. Zmarł w Warszawie 7 lutego 1994 r.
2014 rok
Jan Karski
Moneta została wyemitowana, aby upamiętnić 100 rocznicę urodzin polskiego prawnika, historyka i dyplomaty Jana Karskiego. Na rewersie widnieje wizerunek Jana Karskiego. Na rewersie przedstawiona została również data urodzin i śmierci działacza 1914-2000 oraz reprodukcja podpisu Karskiego.
Średnica: 27 mm
Waga: 8,15 g
Rant: Napis NBP rozdzielony gwiazdkami
Metal: CuAl5Zn5Sn1 Nordic Gold
Nakład: 700 000 sztuk
Projektant rewersu: Sebastian Mikołajczak
Projektant awersu: Ewa Tyc-Karpińska
Emitent: NBP
Mennica: Mennica Polska S.A.
Data emisji: 24.04.2014 r.
Jan Kozielewski przeszedł do historii pod swoim wojennym pseudonimem Jan Karski. Zdolny syn łódzkiego rzemieślnika, członek Sodalicji Mariańskiej, na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie ukończył wydział prawa i studium dyplomacji. Po wybuchu wojny trafił najpierw do niewoli sowieckiej, potem niemieckiej. Z obu zdołał uciec i pod koniec 1939 r. podjął pracę konspiracyjną. Znajomość języków obcych, sprawność fizyczna i kwalifikacje sprawiły, że powierzono mu rolę emisariusza władz Polskiego Państwa Podziemnego.
W czasie jednej z misji Karski został schwytany przez Gestapo na Słowacji, członkowie podziemia odbili go jednak ze szpitala w Nowym Sączu. Jesienią 1942 r. Karski wszedł nielegalnie do warszawskiego getta oraz do obozu przejściowego w Izbicy. Mikrofilmy z raportami o sytuacji Żydów przewoził w specjalnie wydrążonym kluczu (replikę tego klucza Karski przechowywał w swoim archiwum przekazanym do Instytutu Hoovera w Stanford w USA).
Kiedy po przeszło dwóch miesiącach udało mu się przedostać do Anglii, swoją wstrząsającą relację dokumentującą systematyczną i zaplanowaną zagładę narodu żydowskiego przekazał przełożonym, a następnie amerykańskim i brytyjskim elitom. Spotkał się z prezydentem Stanów Zjednoczonych. Bez rezultatów. Po wojnie Jan Karski pozostał na emigracji w USA i wycofał się z życia publicznego. Studiował nauki polityczne i obronił doktorat na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie, gdzie potem wykładał. W 1985 r. Karski opublikował „Wielkie mocarstwa a Polska 1919–1945: od Wersalu do Jałty”.
Po latach Jan Karski doczekał się uznania – uhonorowany m.in. tytułem „Sprawiedliwego wśród Narodów Świata”, orderem Orła Białego oraz, pośmiertnie, najwyższym odznaczeniem cywilnym USA.
