2013 rok
Kuter rakietowy Gdynia
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-13, poniżej orła napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POL SKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Rewers: Centralnie, na tle morza, stylizowany wizerunek Okrętu Rzeczypospolitej Polskiej „Gdynia”. U góry, po lewej stronie, półkolem napis: KUTER RAKIETO WY. U dołu napis: „GDYNIA”.
Projektant awersu: Ewa Tyc-Karpińska
Projektant rewersu: Grzegorz Pfeifer
Metal: (CuAl5Zn5Sn1) NG
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
ORP „Gdynia”, o numerze burtowym „423”, był trzecim polskim okrętem noszącym tę nazwę. Należał do kutrów rakietowych radzieckiego projektu „205” (określanego w NATO jako typ „Osa I”). Okręty projektu „205” początkowo sklasyfikowano jako małe okręty rakietowe. Przez długi czas informacje o nich były tajne. Początkowo stosowano inny system numerów burtowych, które często były zmieniane.
„ORP „Gdynia” został zbudowany w Stoczni Rzecznej w Rybińsku. Do Polski trafił jako trzeci okręt tego typu. 7 września 1965 roku wszedł do służby w 3 dywizjonie kutrów torpedowych 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni. Następnie, od roku 1971 do wycofania z Marynarki Wojennej, znajdował się w składzie 2 dywizjonu kutrów rakietowo-torpedowych gdyńskiej 3 Flotylli Okrętów. W listopadzie 1989 roku, zachowując nazwę, został przeklasyfikowany na okręt patrolowy o numerze burtowym „301” i w czerwcu 1991 roku przekazany do Morskiego Oddziału Straży Granicznej (MOSG), jako jeden z trzech okrętów tego typu. Jeszcze tego roku został przebudowany i pozbawiony zasadniczego uzbrojenia, które zastąpiono podwójną 25-milimetrową uniwersalną armatą morską 2M-3M. Następnie oznakowany „SG-301” służył do 1 marca 1995 r. początkowo w Pomorskim Dywizjonie MOSG w Świnoujściu, a następnie w Kaszubskim Dywizjonie MOSG w Gdańsku.
Fregata rakietowa Gen. K. Pułaski
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-13, poniżej orła napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POL SKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Rewers: Na boku: Ośmiokrotnie powtórzony napis: NBP, co drugi odwrócony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdkami.
Projektant awersu: Ewa Tyc-Karpińska
Projektant rewersu: Grzegorz Pfeifer
Metal: CuAl5Zn5Sn1
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
Data emisji: 2013-08-12
ORP „Gen. K. Pułaski” zbudowała w latach 1978–1980 stocznia Bath Iron Works w Bath (stan Maine) i 9 maja 1980 r. wszedł on – jako USS „Clark” – do służby w siłach morskich Stanów Zjednoczonych. Jest darem rządu amerykańskiego w ramach programu pomocy wojskowej. Polską banderę wojenną podniósł po raz pierwszy 15 marca 2000 r. w amerykańskiej bazie w Norfolk. Uroczyste nadanie okrętowi imienia odbyło się 25 czerwca 2000 r. w Gdyni. Matką chrzestną została małżonka ówczesnego premiera Ludgarda Buzek.
Niszczyciel rakietowy Warszawa
Rewers: Wizerunek okrętu „Warszawa” na wodach morskich. Powyżej – napis „WARSZAWA” (nazwa okrętu, drugi człon nazwy monety). Wzdłuż otoku – napis: NISZCZYCIEL RAKIETOWY (typ statku, pierwszy człon nazwy monety).
Projektant: Grzegorz Pfeifer
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-13, poniżej orła napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Projektant: Ewa Tyc-Karpińska
Metal: CuAl5Zn5Sn1
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
Data emisji: 2013-04-26
ORP „Warszawa” („271”) proj. „61MP” był drugim polskim niszczycielem rakietowym i trzecim okrętem o tej nazwie. Zbudowano go w latach 1966–1969 w Nikołajewie, jako duży okręt zwalczania okrętów podwodnych projektu „61”. Wcielony w grudniu 1968 r. do Floty Morza Czarnego, w listopadzie 1969 r. otrzymał nazwę „Smiełyj” (odważny). Najpierw przeznaczony był do zadań dozorowych, później również do zwalczania okrętów podwodnych. W latach 1972–1974 przeszedł modernizację do standardu „61MP” i później trafił do Floty Bałtyckiej. Po wydzierżawieniu Polsce został przyprowadzony przez radziecką załogę na przełomie października i listopada 1987 r. Podniesienie polskiej bandery wojennej oraz chrzest odbyły się 9 stycznia 1988 r. w Gdyni.
Okręt transportowo-minowy „Lublin”
Rewers: Wizerunek okrętu „Lublin” na wodach morskich . Poniżej – napis „LUBLIN” (nazwa okrętu, drugi człon nazwy monety). Wzdłuż otoku – napis: OKRĘT TRANSPORTOWO-MINOWY (typ statku, pierwszy człon nazwy monety).
Projektant: Grzegorz Pfeifer
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-13, poniżej orła napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Projektant: Ewa Tyc-Karpińska
Metal: CuAl5Zn5Sn1
Średnica: 27 mm
Waga: 8.15 g
Data emisji: 2013-06-1
ORP „Lublin” („821”) to prototyp serii pięciu okrętów transportowominowych projektu „767” (pozostałe również noszą imiona polskich miast: Poznania, Gniezna, Krakowa i Torunia).
Przeznaczony jest do załadunku z nieuzbrojonego brzegu (np. plaży), transportu morzem i wysadzenia na nieuzbrojony brzeg – bez dodatkowych środków przeładunkowych – techniki wojskowej oraz żołnierzy desantu. Może transportować 9 wozów bojowych i zabezpieczenia technicznego, o szerokości ponad 2,5 m lub 17 wozów bojowych i samochodów ciężarowych, szerokości do 2,5 m oraz 135 żołnierzy z uzbrojeniem i wyposażeniem. Zamiast ładunku można zainstalować dwa tory i zrzutnie min morskich, wówczas może transportować i postawić, zależnie od typu, 50–134 min morskich.
