Rewers: Portret Aleksandra Czekanowskiego. W tle krajobraz Syberii oraz renifer ciągnący sanie. Z lewej strony oraz u góry półkolem napis: ALEKSANDER CZEKANOWSKI 1833-1876.
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-04, pod orłem napis: ZŁ 2 ZŁ, w otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod lewą łapą orła znak mennicy: MW.
Rant: ośmiokrotnie powtórzony napis: NBP, co drugi odwrócony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdkami.
Oderwany od ojczystego kraju, Czekanowski uczynił Syberię terenem niesłychanie rozległej i różnorodnej pracy naukowej. W najcięższych warunkach pracował nad jednym z największych zagadnień geologii - budową i historią jednej z najstarszych części skorupy ziemskiej. Był autorem wielu prac, publikowanych głównie w języku rosyjskim. Opracowaniem jego zdobyczy naukowych zajmowało się wielu uczonych. Sporządzone przez niego mapy znacznie zmieniły i uzupełniły mapę Rosji Azjatyckiej. Nazwisko Czekanowskiego upamiętniono licznymi nazwami gatunków flory i fauny kopalnej oraz współczesnej. Jego imię nosi też jedna z gór za Bajkałem, pasmo górskie między deltą Leny a dolnym Oleniokiem w Jakucji, które badał, oraz osada w pobliżu Bracka nad Angarą.
Rewers: Wizerunki: popiersia Henryka Arctowskiego oraz Antoniego B. Dobrowolskiego. U góry stylizowany wizerunek statku "Belgica". W otoku: z lewej strony napis: HENRYK ARCTOWSKI 1871-1958, z prawej strony napis: ANTONI B. DOBROWOLSKI 1872-1954 oraz u dołu stylizowany wizerunek logo Polskiej Stacji Antarktycznej im. H. Arctowskiego.
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-07, pod orłem napis: ZŁ 2 ZŁ, w otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod lewą łapą orła znak mennicy: MW.
Rant: ośmiokrotnie powtórzony napis: NBP, co drugi odwrócony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdkami
Autor: Ewa Tyc-Karpińska
Metal: stop CuAl5Zn5Sn1
Stempel: zwykły
Średnica: 27,00 mm
Masa: 8,15 g
W sierpniu 1939 r. Arctowski jako przewodniczący komisji do spraw zmian klimatycznych wyjechał na Kongres Międzynarodowej Unii Geodezyjno-Geofizycznej w Waszyngtonie. Wybuch wojny zmusił go do pozostania na emigracji. W 1940 r. Henryk Arctowski przyjął obywatelstwo amerykańskie i rozpoczął pracę w Smithsonian Institution w Waszyngtonie. Nie zaprzestał pracy badawczej i dzięki wielu publikacjom, dotyczącym globalnych zmian klimatycznych trafił do środowiska wybitnych badaczy zajmujących się tą problematyką. Jego dorobek z dziedziny badań polarnych obejmuje ponad 400 opublikowanych prac naukowych.
W czasie I wojny światowej pracował w Szwecji, kontynuując studia nad budową płatków śniegu i kryształów lodu, a także nad dynamiką ruchu lodowców. Efektem tych studiów była książka „Historia naturalna lodu", która ukazała się w 1923 r. W 1924 r. rozpoczął pracę w Państwowym Instytucie Meteorologicznym, wkrótce zostając jego dyrektorem. W 1929 r. założył Towarzystwo Geofizyków, a w 1934 r. - Obserwatorium Sejsmologiczne.
Dobrowolski prowadził codzienne, wielogodzinne, drobiazgowe obserwacje chmur, opisując ich grubość, wysokość, spójność i strukturę. Opisał zjawisko halo występujące wokół tarczy słonecznej obserwowane przy chmurach typu cirrus. W sumie opisał około 100 układów chmur, przyczyniając się tym do znacznego postępu nauk meteorologicznych.
Rewers: Z lewej strony wizerunek Ignacego Domeyki z portretu A. Kurowskiego z 1833 r. Z lewej i prawej strony stylizowane wizerunki gór. Z prawej strony stylizowane wizerunki torby, książki, młotka oraz lupy. U góry z prawej strony napis: IGNACY DOMEYKO 1802-1889.
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-07, pod orłem napis: ZŁ 2 ZŁ, w otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod lewą łapą orła znak mennicy: MW.
Rant: ośmiokrotnie powtórzony napis: NBP, co drugi odwrócony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdkami
Autor: Ewa Tyc-Karpińska / Roussanka Nowakowska
Metal: stop CuAl5Zn5Sn1
Stempel: zwykły
Średnica: 27,00 mm
Masa: 8,15 g
Pożar kolegium w La Serena w 1845 r. zatrzymał Domeykę w Chile. Po odbudowie uczelni przeniósł się w 1846 r. do Santiago de Chile, gdzie na miejscowym uniwersytecie objął katedrę chemii i mineralogii. Na uczelni pozostał do 1883 r., od 1867 jako rektor z wyboru (cztery kadencje). Jednocześnie od 1852 r. był pełnomocnikiem rządu do spraw reformy uniwersytetu jako głównej placówki nauczania w Chile. Jego dziełem było dostosowanie kształcenia młodzieży do potrzeb rozwoju cywilizacyjnego kraju.
Przez cały czas pracy w Santiago prowadził intensywne badania geologiczne, które objęły całe terytorium republiki. Szczególnie wiele uwagi poświęcił rozpoznaniu rud metali, opisując wiele nieznanych związków mineralnych. Interesował się m. in. wulkanologią, trzęsieniami ziemi. Zorganizował nowoczesną sieć meteorologiczną. Jako sędzia górniczy rozwiązywał spory między właścicielami kopalń. Wskazał źródła wody pitnej dla rozrastającej się stolicy Chile.
Rewers: Stylizowany wizerunek popiersia Ferdynanda Ossendowskiego. Z lewej strony napis: 1876/1945. Pod nim stylizowany fragment róży wiatrów. W dolnej części, na tle wizerunku popiersia, faksymile podpisu Ferdynanda Ossendowskiego. U góry, półkolem, napis: FERDYNAND OSSENDOWSKI.
Awers: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Po bokach orła oznaczenie roku emisji: 20-11, poniżej orła napis: ZŁ 2 ZŁ. W otoku napis: RZECZPOSPOLITA POLSKA, poprzedzony oraz zakończony sześcioma perełkami. Pod orłem, po prawej stronie, znak mennicy: M/W.
Rant: ośmiokrotnie powtórzony napis: NBP, co drugi odwrócony o 180 stopni, rozdzielony gwiazdkami
Autor: Ewa Tyc-Karpińska / Dominika Karpińska-Kopiec
Metal: stop CuAl5Zn5Sn1
Stempel: zwykły
Średnica: 27,00 mm
Masa: 8,15 g
Urodził się pod Witebskiem, na dalekich kresach przedrozbiorowej Rzeczypospolitej. Wychowywał się i kształcił w zaborze rosyjskim, studiował także na Sorbonie. Stał się jednym z najbardziej znanych na świecie Polaków w XX stuleciu. To postać niezwykle barwna i otoczona legendą. Kilka fragmentów jego biografii – tajemniczych do dzisiaj – budzi zainteresowanie współczesnych autorów (zwłaszcza książki Witolda S. Michałowskiego). Ossendowski był przede wszystkim podróżnikiem i badaczem mało znanych regionów świata oraz pisarzem podróżniczym, zaliczanym w dwudziestoleciu międzywojennym do światowej czołówki twórców tego typu prozy.
