Apostołowie

Ewangelia Mateusza.

Tak zwana Ewangelia według Mateusza jest opisem życia Mistrza, napisanym w celu podbudowania chrześcijan żydowskiego pochodzenia. Autor tego zapisu wciąż usiłuje wykazać, że większość tego, co Pan Jezus robił w swym życiu, zdarzyła się po to, „aby mogło się spełnić to, co mówił prorok”. Ewangelia Mateusza ukazuje Pana Jezusa jako syna Dawida i mówi jak wielki ma on szacunek dla Prawa i Proroków.

Apostoł Mateusz nie pisał tej Ewangelii. Napisał ją Izydor, jeden z jego uczniów, który w swej pracy korzystał nie tylko z osobistych wspomnień Mateusza o tych zdarzeniach, ale także z pewnego zapisu wypowiedzi Pana Jezusa, jaki Mateusz zrobił zaraz po ukrzyżowaniu. Mateusz zrobił zapis po aramejsku, Izydor pisał po grecku. Przypisanie tego dzieła Mateuszowi nie wynikało z chęci oszustwa, jako że było zwyczajem uczniów w tamtych dniach takie właśnie honorowanie swych nauczycieli.

Pierwotny zapis Mateusza został zredagowany i uzupełniony w roku 40 n.e., tuż zanim Mateusz wyruszył z Jerozolimy, aby zacząć głoszenie Ewangelii. Były to prywatne notatki, ich ostatnia kopia została zniszczona podczas pożaru klasztoru syryjskiego, w roku 416 n.e.

Izydor uciekł z Jerozolimy w roku 70 n.e., gdy miasto otoczyły wojska Tytusa, zabierając z sobą do Pelli kopię notatek Mateusza. W roku 71, gdy Izydor mieszkał w Pelli, pisał Ewangelię według Mateusza. Miał on również ze sobą początkowe cztery piąte relacji Marka.

POWOŁANIE MATEUSZA

Następnego dnia Jezus i szóstka apostołów poszli powołać Mateusza, poborcę celnego. Mateusz czekał na nich, dokonawszy bilansu ksiąg, gotów przekazać sprawy biura swemu bratu. Gdy zbliżali się do jego rogatki, Andrzej podszedł do niego z Jezusem, który patrząc Mateuszowi w oczy, powiedział: „Pójdź ze mną”. Mateusz wstał i razem z Jezusem i apostołami wszedł do swego domu.

Mateusz powiedział Jezusowi o uczcie, jaką przygotował na ten wieczór, przynajmniej chciał wydać wieczerzę dla swojej rodziny i przyjaciół, jeśli Jezus to zaaprobuje i zgodzi się być honorowym gościem.  Jezus skinął głową na znak zgody. Piotr wziął na bok Mateusza i tłumaczył mu, że zaproponował pewnego Szymona, aby przyłączył się do apostołów i prosił, żeby Szymona również zaprosić na ucztę.

Po obiedzie w domu Mateusza, wszyscy poszli z Piotrem powołać Szymona Zelotę, którego znaleźli w jego byłej firmie, prowadzonej teraz przez jego siostrzeńca. Kiedy Piotr przyprowadził Szymona przed Jezusa, Mistrz powitał ognistego patriotę i powiedział tylko: „Pójdź ze mną”.

Wszyscy wrócili do domu Mateusza, gdzie do czasu kolacji rozmawiali trochę o polityce i religii. Rodzina Lewiego długo zajmowała się interesami i zbieraniem podatków, zatem sporo gości, zaproszonych przez Mateusza na przyjęcie, faryzeusze mogliby nazwać „celnikami i grzesznikami”.

W tamtych czasach, kiedy tego rodzaju przyjęcie-uczta było wydawane przez znacznego człowieka, było zwyczajem, żeby wszystkie zainteresowane tym osoby pozostawały w pomieszczeniu przyjęcia i przyglądały się gościom podczas posiłku, słuchały konwersacji oraz przemówień honorowego gościa. Dlatego też większość faryzeuszy z Kafarnaum zjawiła się przy tej okazji, aby obserwować zachowanie się Jezusa w czasie tego niezwykłego zgromadzenia.

Jak upływał czas wieczerzy, dobry humor biesiadników dosięgał szczytów i każdy bawił się tak znakomicie, że obserwujący to faryzeusze zaczęli, w swych sercach, krytykować Jezusa za jego udział w tak niefrasobliwej i beztroskiej imprezie. Później, wieczorem, kiedy wygłaszali swe mowy, jeden z bardziej złośliwych faryzeuszy posunął się tak daleko, że skrytykował postępowanie Jezusa, mówiąc do Piotra: „Jak śmiesz nauczać, że ten człowiek jest prawy, podczas gdy on je z celnikami i grzesznikami i w ten sposób przydaje swoją osobą powagi beztroskiej zabawie”. Zanim Jezus powiedział zgromadzonym pożegnalne błogosławieństwo, Piotr szepnął mu o tej krytyce. Potem Jezus zaczął przemawiać: „Przychodząc tutaj wieczorem, aby powitać Mateusza i Szymona w naszej wspólnocie, rad jestem waszej niefrasobliwości i dobrej zabawie w towarzystwie, ale powinniście cieszyć się jeszcze bardziej, gdyż wielu z was wejdzie do nadchodzącego królestwa ducha, w którym obficiej będziecie się radować dobrymi rzeczami królestwa nieba. A tym, którzy w swoich sercach zechcą mnie krytykować za to, że przyszedłem tu świętować z tymi przyjaciółmi, chciałbym powiedzieć – przyszedłem głosić radość społecznie uciśnionym i duchową wolność moralnym jeńcom. Czy muszę przypominać, że zdrowi nie potrzebują lekarza, ale raczej ci, co chorują? Nie przyszedłem powołać prawych, ale grzeszników”.

Doprawdy dla wszystkich Żydów było niezwykłe zobaczyć człowieka o prawym charakterze i szlachetnych poglądach, przebywającego bez skrępowania i radośnie z pospolitymi ludźmi, także z niereligijnymi i szukającymi rozrywki tłumami celników oraz z rzekomymi grzesznikami. Szymon Zelota chciał przemawiać podczas tego spotkania w domu Mateusza, ale Andrzej, wiedząc, że Jezus nie chce, aby nadchodzące królestwo mylono z ruchem zelotów, nakłonił go, żeby się powstrzymał od jakichkolwiek publicznych przemówień.

Jezus i apostołowie pozostali na noc w domu Mateusza i kiedy ludzie rozeszli się do domów, mówili tylko o jednej rzeczy – o dobroci i życzliwości Jezusa.

Obraz św. Mateusza Ewangelisty, na podstawie, którego został wykonamy znaczek znajduje się w Muzeum Historii Sztuki  w Wiedniu w Austrii. Jest to największe muzeum sztuki w kraju i jedno z najważniejszych muzeów na świecie. Znaczek zaprojektowany przez austriackiego artystę Otto Zeillera (1913-1988), wydany przez Liechtenstein w dniu 8 czerwca 1977 r.

„Św. Mateusz i Anioł” – Caravaggi. Obraz, olej na płótnie jest wystawiony wewnątrz kaplicy Contarelli w kościele San Luigi dei Francesi w Rzymie.

Pala d'Oro znajduje się przy głównym ołtarzu bazyliki San Marco. Jest to stół pokryty świętymi obrazami ze złota, srebra i setek kamieni szlachetnych. Działa jako relikwiarz dla pozostałości św. Marka Ewangelisty. W obecnej formie mierzy cm. 334x212. Zasadniczo można go podzielić na dwie części, gdzie w dolnej części zwraca się uwagę na Chrystusa, otoczonego Ewangelistami i aniołami, w towarzystwie innych Apostołów i Proroków. U góry wizerunek Archanioła Michała z najważniejszymi wydarzeniami z życia Chrystusa. Pala d'Oro jest dziełem artystycznego geniuszu bizantyjskich złotników.

Zlecono wykonanie słynnym greckim złotnikom, aby był wystawiany podczas najważniejszych uroczystości, które miały miejsce w Bazylice św. Marka. Na przestrzeni wieków był kilkakrotnie powiększany i odnawiany, aż jest taki, jaki jest dzisiaj: wspaniała, całkowicie złota bizantyjska praca z licznymi klejnotami i emaliami, umieszczonymi wokół wizerunków Pana Chrystusa Jezusa w okresie apostolskim.

Podczas niektórych specjalnych uroczystości ołtarz przymocowany do tzw. szpilki jest obracany i pokazywany wiernym, aby mogli podziwiać majestat artefaktu i wspaniałość państwa weneckiego.

Ikona Błogosławieństwa Dzieci to jest ikona rodziny. Przez długi czas żadna ważna sprawa nie zaczynała się bez błogosławieństwa, a błogosławieństwo rodzicielskie uznawano za najbardziej potrzebne. Służyło jako pożegnanie, aprobata zaplanowanego czynu, akt, pomoc i ochrona nie tylko ze strony rodziców, ale także samego Pana Boga. Błogosławieństwo jest udzielane małżeństwu za znalezieniem domu, przed pójściem do wojska, na nową pracę lub naukę, przed wyjazdem, przed trudną próbą, w każdej ważnej lub trudnej sytuacji.Ikona „Błogosławieństwa dzieci” daje to błogosławieństwo Pana Jezusa Chrystusa nie tylko samym dzieciom, ale także ich rodzicom i nauczycielom, którzy je wychowują i kształcą.Ikona „Błogosławieństwo dzieci” pochodzi z ewangelicznej historii, kiedy Pan Jezus Chrystus był otoczony małymi dziećmi, które widziały w Nim najmilszą i najbardziej ukochaną osobę. Uczniowie Pana Chrystusa, przyzwyczajeni do tego, że ludzie stale przychodzą do Niego po radę, słowo wsparcia, prawdę byli zdumieni. Tak cenny czas, w którym możesz pomóc ludziom, po co poświęcać się dzieciom? Ale Pan, upomniawszy uczniów, powiedział: „Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie” (Mt 19,14).

Pan Bóg szczególnie troszczy się o dzieci, ponieważ ich serca są czyste i szczere. Widząc w ludziach źródło występku pychy, wywyższenia, Pan wielokrotnie wskazywał, że oni sami powinni być prości jak gołębie i mądrzy jak węże. Jako przykład podał dzieci, które nie przejmowały się tym, jak upokorzyć drugiego, podstępem osiągnąć wysoką pozycję w społeczeństwie, urazić kogoś o złych zamiarach. Dzieci są proste i dalekie od zła, które później wyrosnie jak ciernie na ich drodze do wspaniałego życia.

To, ile dobroci zasiewają w nich rodzice i nauczyciele, decyduje o tym, jak dorastają w życiu. Ta trudna, ale jednocześnie łatwa droga wychowania wymaga od człowieka dużo cierpliwości, a co najważniejsze - miłości do dzieci. Wierzący na tej ścieżce otrzymują błogosławieństwo od Pan Boga.

Apostołowie św. Marek i św. Mateusz właśnie zniechęcają Pana Jezusa do poświęcania czasu dzieciom.

Mateuszowi przypisuje się symbol człowieka, „ponieważ rozpoczyna on swoją Ewangelię od obszernego opisu narodzenia naszego Zbawiciela i dokładnej Jego genealogii: »Rodowód Jezusa Chrystusa« (…)”
Inne tłumaczenie: Mateusz Ewangelista przedstawiany był w postaci młodzieńca, później - zwłaszcza w sztuce bizantyjskiej, jako siwowłosy, stary mężczyzna. Ukazywany jest z księgą Ewangelii w ręku, w towarzystwie uskrzydlonej postaci ludzkiej. Czasem przedstawia się go z mieczem w ręku, gdyż według podania miał ponieść śmierć od miecza.

Zamek Praski, iluminowany rękopis Josefa Herčíka - ewangelista Mateusz.

Począwszy od 1 stycznia 2002 r. papiery wartościowe (w tym znaczki) emitowane przez Państwo Watykańskie były oznaczone wartością nominalną wyłącznie w euro. Pierwsza seria „Znaczki automatyczne – z automatu” w euro. Czterech Ewangelistów.

4 mateusze. Moneta wybita z okazji obchodów 10- lecia dni patrona Pułtuska ŚW. MATEUSZA

Awers: Po lewej wizerunek ratusza w Pułtusku, po prawej herb miasta Pułtuska, po lewej stronie ratusza w pionie napis: MET i znak mennicy warszawskiej, poniżej w poziomie w dwóch wierszach napis: 4 / MATEUSZE, u góry półkolem napis: CIVITAS PULTOVIA, u dołu półkolem napis: HONOROWANY DO 30.XI.2008.
Rewers: Wizerunek św. Mateusza na tle Bazyliki kolegiackiej Zwiastowania NMP w Pułtusku, u góry półkolem napis: 10-LECIE DNI PATRONA PUŁTUSKA, u dołu półkolem napis: ŚW. MATEUSZ.
Rok emisji: 2008
W obiegu od: 2008-09-14
W obiegu do: 2008-09-30
Nominał: 4 mateusze
Tworzywo / metal: mosiądz (CuZn)
Średnica: 27 mm
Masa: 8,6 g
Nakład: 20 000 sztuk
Projektant: Andrzej i Roussanka Nowakowscy
Mennica: Mennica Polska S.A. - Warszawa
Emitent: Urząd Miasta Pułtusk

Medal, Święty Mateusz - Apostoł Ewangelista, metal spatynowany, średnica 45,0 mm, waga 37,5 g.

Medal z Apostołem Mateuszem („Poborca podatkowy, Apostoł Chrystusa - ewangelista ustanowienia Królestwa Bożego”),
Medal autorstwa Vasco Nuno,
Średnica ⌀ 70mm,
Wydany w Portugalii,
Waga 142 g,
Materiał brąz,
Grubość 0,6 cm,
Numer serii 52/500