Piekło

 

Podróż zaczyna się 7 kwietnia 1300 w nocy z Wielkiego Czwartku na Piątek. Dante najpierw jest w Przedpieklu tam na drodze stają mu bestie: Pantera - symbol zmysłowości i rozpusty, Lew - duma, pycha, przemoc, Wilczyca - chciwość, pożądanie dóbr materialnych. Przedpiekle oddzielone jest od Piekła Właściwego Acherontem . Dusze zmarłych przewozi Charon. Piekło Właściwe dzieli się na 9 kręgów, na piekło górne i dolne.

 

Cieszę się, że mogłem te kręgi piekieł zobrazować grafiką Pana Krzysztofa Król, który jest artystą tradycyjnym (maluje farbami olejnymi na płótnie), ale też tworzy grafikę komputerową z wykorzystaniem sztucznej inteligencji. Poniższe grafiki powstały na moje zamówienie i są właśnie grafiką z wykorzystaniem sztucznej inteligencji.

Charon nad rzeką błota.

 

 

Piekło ma kształt gigantycznego leja; na każdym leju osadzeni są coraz więksi grzesznicy. Na samym dnie znajduje się Lucyfer. Nad bramą piekła widnieje napis:

Lasciate ogni speranza, voi ch'entrate

(Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie).

 

Nie da się czytać utworu również bez analogii ze światem współczesnym. Myślę, że każde pokolenie, które próbowało zgłębić sedno poematu, musiało mieć podobne odczucia. I choć od powstania utworu dzieli nas wiele stuleci i świat od tego czasu zmieniał się diametralnie, gdzieś w głębi duszy czuje się, że wartości utożsamiane w utworze z okresem średniowiecza, istnieją także w czasach nam współczesnych. Wiemy więcej, rozwijamy się w szybszym tempie, tworzymy nowe technologie, jednak świat wciąż ma do czynienia z barbarzyństwem, gwałtem, przemocą i wynaturzeniem. Nie obce są nam też mniejsze grzeszki, za które pokutowali ludzie w „Boskiej Komedii”.

 

Wizja, jaką wytworzył Dante Alighieri, stała się jego domeną, a dziesiątki artystów, pisarzy, a nawet piosenkarzy inspirowało się jego poematem. Sam Dante wyznał, że napisał on Boską komedię po to, aby oddać hołd swojej zmarłej ukochanej, Beatrycze, aby pokazać światu ogromną miłość, jaką żywi do niej.

 

Przez kilka tysięcy lat ludzie szukają odpowiedzi na pytania: Co czeka na ludzi po śmierci? Czy jest raj prawdziwy i piekło? Do tej pory istnieją setki różnych wersji dopełniajacych życie, które są interpretowane przez różne religie. I prawie wszystkie denominacje świata w jednym głosie mówią - PIEKŁO istnieje.

 

Już wtedy Dante tkwił w przekonaniu, że ludzkość błądzi. Opisując piekło i kary, jakich doświadczają tam grzesznicy, zapewne chciał odstraszyć w ten sposób ówczesne społeczeństwo od popełniania czynów niegodnych i namówić ludzi do prowadzenia zacnego i cnotliwego żywota. A co dzisiaj dzieje się na świecie? Ludzka pazerność, religijni fanatycy zabijający w imię swojego boga niewinnych ludzi, obłudni politycy mamiący społeczeństwo czczymi obietnicami. Od dawna świat idzie w złym kierunku i przyszłe pokolenia niechybnie czeka zagłada, a być może za naszego pokolenia to nastąpi, bo jest coraz gorzej.

 

I KRĄG - to przedpiekle zwane Limbo,

 

Położony jest najbliżej rzeki. Znajdują się tutaj dusze ludzi, którzy nie dostąpili ceremonii chrztu. Ludzie ci, nie mogli zostać ochrzczeni, bowiem żyli przed narodzeniem Jezusa Chrystusa. Punktem centralnym tego kręgu jest zamek Nobile castello. Zamieszkuje w nim Homer, Horacy, Owidiusz, Cezar, Euklides, Ptolemeusz, Tales, oraz postacie mitologiczne Hektor, Elektra, Eneasz i inni. Ich męki są najsłabsze. Cierpią przede wszystkim katusze psychiczne, że nie ujrzą nigdy oblicza Boga. Atmosfera panująca w tym kręgu, jest przesycona smutkiem. Krąg porośnięty jest niedostępna puszczą. Drzewa są czarne i chropowate, nie ma na nich liści. Powodują przygnębiającą atmosferę. Wszędzie panuje półmrok, powietrze jest duszne i nieprzyjemne. byli tu także Noe, Mojżesz i Abraham - wszyscy prawi ludzie wymienieni w Starym Testamencie, ale potem pozwolono im wstąpić do Raju.

Kara: bezbolesny żal. Strażnikiem tego kręgu jest Charon. Z tego kręgu, schody prowadzą do drugiego kręgu.

 

 

 

II KRĄG - zajmują ludzie, dla których najważniejsza jest zmysłowość,

 

W drugim kręgu przebywają osoby, które grzeszyły zmysłowością. Na tym obszarze, panuje ciemność, tylko gdzie niegdzie są płonące pochodnie. Rosną tutaj olbrzymie drzewa, które swoimi gałęziami ranią wszystkich, którzy pod nimi przechodzą. Stoi tutaj, mały pałac Minosa, który jest strażnikiem tego kręgu. Sądzi przybyłe dusze i pokazuje, gdzie będą przebywały. Znajdują się tutaj Helena Trojańska, Parys, Achilles, Kleopatra, Tristan. Znajdują się także dusze, które Dante zna Francesca de Rimini i Paolo Malatesta z Rawenny. Mąż Franceski zabił kochanków, kiedy odkrył ich romans. Wszystkie dusze, są dręczone przez wiejący nieustannie huraganowy wiatr. Tutaj nieustannie szaleje burza - podmuchy wiatru rzucają dusze tych, których miłość zepchnęła na ścieżkę grzechu. Pragnął cudzej żony lub męża, żył w rozpuście - twoja dusza będzie pędzić niespokojnie nad otchłanią na wieki wieków.

Kara: skręcanie i męka burzy. Ten krąg prowadzi do następnego.

 

 

 

III KRĄG - zajmują żarłocy i opilcy,

 

Trzeci krąg, znajduje się na polanie, którą porasta puszcza, której drzewa są ciemne i sine. Wieje tutaj silny, wiatr, który przejmuje dusze zimnem i chłodem. Zimno jest bardzo dotkliwe, pokrywa ziemię lodem i szronem. Dusze miotane są wiatrem i chłodem. Wszędzie słychać jęki i żałosne nawoływania. W tym kręgu, spotykamy ludzi, którzy zgrzeszyli swoim łakomstwem. Od momentu przybycia do kręgu, nigdy nie jedli i nie zaspokoili głodu. Na straży łakomych dusz, stoi Cerber. Dusze te cierpią wieczny głód, którego nie mogą zaspokoić. Widzą, umieszczone za kratą smakołyki. Są to wyszukane dania, które powodują większy głód i cierpienie. Znajdują się tutaj dusze ludzi, którzy nie dzielili się jedzeniem z innymi i sami ulegali pokusie obżarstwa. Dusze dręczone są deszczem i ciągłym przebywaniem w błocie. Dusze grzęzną w brudnej brei, a demon Cerberus gryzie więźniów, którzy wpadli pod szponiastą łapę.

Kara: gnicie na słońcu i w deszczu.

 

 

 

IV KRĄG - zajmują skąpcy i rozrzutnicy,

 

Ten krąg przeznaczony jest dla ludzi, którzy za życia byli skąpi i rozrzutni. To miejsce porośnięte jest puszczą. Wszędzie słychać jęki i wrzaski. Dusze ludzi umieszczone są w trzech pomieszczeniach. Oddzielnie ci, którzy z niczego za życia się nie cieszyli, niczego nie potrafili docenić, osobno ci, którzy wydawali wszystko, co mieli, i w innym miejscu ci, którzy nigdy się z nikim nie dzielili. Dusze te, przez cały czas biją się ze sobą. Strażnikiem tego kręgu jest Pluton. Siedziba tych, którzy „niegodnie wydawali i ratowali”, gigantyczna równina, na której stoją tłumy. Popychając ciężary klatką piersiową, zbliżają się do siebie, zderzają się, a następnie rozchodzą, by zacząć wszystko od nowa.

Kara: wieczny spór.

 

 

 

V KRĄG - ludzie, którzy szybko wybuchają gniewem,

 

Wejście do tego kręgu przypomina jamę lub norę, które znajduje się pomiędzy skałami. Panuje tutaj ogromny chaos. Ze sklepienia kręgu spływa smoła. Piąty krąg, znajduje się nad największą z piekielnych rzek Styksem. Okrąża ona, całe podziemie dziewięć razy. Znajdują się w nim ludzie popadający w szybko w gniew lenistwo. Strażnikiem tego kręgu jest Flegiasz. Dusze te, muszą pracować, dostarczając smołę do rzeki. Styks, jest rzeką straszną, kto na nią patrzy traci rozum. Płynie dookoła piekła, rozdziela się na inne rzeki: Kokytos - rzekę lamentu, Lete - rzekę zapomnienia, z której każdy, kto napije się wody traci pamięć.

 

Wszystkie kręgi do piątego są schronieniem dla niepohamowanych, a nieopanowanie jest uważane za grzech mniejszy niż „złość lub brutalne bestialstwo”, a zatem cierpienie dusz jest tam złagodzone w porównaniu z tymi, którzy żyją w kręgach zewnętrznych.

Kara: Odwieczna walka po gardło na bagnach.'

 

 

VI KRĄG - zajmują heretycy i fałszywi nauczyciele,

 

W tym kręgu, znajdują się groby, w których leżą heretycy i fałszywi nauczyciele, którzy spoczywają w otwartych grobowcach, jak w wiecznych piecach. Przejścia do siódmego kręgu chroni cuchnąca otchłań.

Z tych grobów płonie z taką siłą, jakie były sądy głoszone przez heretyka, za jego życia. Wartę nad heretykami sprawują Furie, które siedzą na murach, ociekających krwią. Heretycy ciągle je widzą. Nikt nie reaguje na ich jęki i krzyki. Przez centrum tego kręgu płynie Rzeka Wrzącej Krwi. Niektóre dusze, próbują przekroczyć rzekę, jednak zostają w niej uwięzione na zawsze. Po drugiej stronie brzegu rozpoczyna się wejście do następnego kręgu. Pilnują go centaury.

Kara: bądź duchem w ognistym grobie.  

 

 

VII KRĄG - zamieszkują go dusze ludzi, którzy są gwałtowni względem innych, szybko wpadający w gniew, a także gwałciciele i mordercy wszelkiego rodzaju,

 

Krąg ten, porośnięty jest gęstą puszczą, który nieoczekiwanie przeistacza się w teren pustynny. Jest on poprzecinany, wieloma drogami. Na poboczach tych dróg, rosną drzewa.

 

Przybywają do niego dusze ludzi popędliwych, wszelkiego rodzaju gwałtowników. Byli popędliwi, względem innych ludzi i siebie. Wobec Boga i wszelkich stworzeń. Są stepy, gdzie zawsze pada ognisty deszcz, i oczom ukazuje się to samo: straszna męka dusz splamionych przemocą. Dotyczy to również tyranów, morderców, samobójców, bluźnierców, a nawet graczy (którzy bezmyślnie zniszczyli swoją własność). Grzesznicy są rozrywani przez psy, ścigani przez harpie, gotowani w szkarłatnej wrzącej wodzie i zmuszani do biegania pod strumieniami ognia.

Strażnik: Minotaur.

Krąg podzielony jest na trzy rejony. Są W pierwszym przebywa Minotaur. Rosną tutaj olbrzymie drzewa. Potwór przechadza się pomiędzy nimi obrywając gałęzie i raniąc je. W drugim rejonie, żyją Harpie - kobiety potwory, które dręczą dusze pokutne, zamienione w mniejsze drzewa, które ociekają krwią. Trzeci rejon zalany jest smołą. Drzewa rosnące tutaj, zanurzone są we wrzącej, smolnej masie. Pozornie nie widać tu żadnych skazanych. Są to dusze morderców, samobójców, pozamieniane w drzewa. Pozostaną tak stojąc, do końca świata.

Kara: gotować się w krwawej rzece, marnieć na gorącej pustyni przy płonącym strumieniu, dręczyć harpie i psy.

 

 

 

VIII KRĄG - w tym miejscu znajdują się, fałszywi pochlebcy, wróżbici, wszelkiego rodzaju oszuści, uwodziciele, fałszerze, hipokryci, złodzie, alchemicy, a także dusze ludzi, którzy doprowadzali do waśni. Krąg ten podzielony jest na dziesięć części i zamieszkany w różnych rejonach, w zależności od win.

 

Ten krąg podzielono na dziesięć części i nazwano Złe Doły. Znajdują się w nim: pochlebcy, uwodziciele, przepowiadający przyszłość i wróżący za pomocą kart, oszuści, fałszywi doradcy, osoby, które doprowadzają do kłótni, fałszerze. Dusze tych ludzi przypominają monstra - mają pierzaste brzuchy, silne i wykrzywione pazury, którymi wzajemnie się ranią. Kłócą się i szarpią między sobą. Strażnicy tego kręgu, trzymają w rękach bicze, z plecionych rzemieni. Ósmy krąg jest największym kręgiem. Wśród potępionych, można zobaczyć Jazona, który uwiódł, a później pozostawił Amazonkę Izifilię. Wróżbici przebywają w części najciemniejszej, tego kręgu. W piątej części, zanurzeni w smole, topią się oszuści, pilnowani przez diabły. W ósmej części, znajdują się fałszerze, tam przebywa Odyseusz, Polinejkes i Eteokles. Dziewiątą i dziesiątą część, zamieszkują dusze ludzi, którzy szerzyli waśnie.

W tym samym kręgu znajdują się księża, którzy handlowali na stanowiskach kościelnych.

Opiekun: Gerion.

Kara: grzesznicy płyną w dwóch nadchodzących strumieniach, biczowani przez demony, utknęli w cuchnących odchodach, niektóre ciała są przykute łańcuchami do skał, ogień spływa po ich stopach. Ktoś gotuje się w smole, a jeśli się wychyla, diabły przebijają haki. Przykutych łańcuchami w ołowianych szatach umieszcza się na rozgrzanym do czerwoności piecyku, grzesznicy patroszą się i męczą gady, trąd i porosty.

 

 

 

 

IX KRĄG - w tym miejscu cierpią katusze najwięksi grzesznicy, Jest to najdalsze miejsce, centrum piekła. Przebywają w nim mordercy, zdrajcy swego kraju, przyjaciół i rodziny i odstępcy wszelkiego rodzaju.  To dusze ludzi, którzy całe życie zdradzali innych, dla własnych korzyści. W najgorszym z miejsc, ma swoją siedzibę Diabeł. Ma tutaj olbrzymi zamek, otoczony rzeką ognia, i przesyconą siarką pustynią. Dookoła znajdują się również bagna i moczary.

 

Najdalszą część piekła zamieszkuje Lucyfer. Jest zamknięty w wielkiej bryle lodu. W jego trzech paszczach, znajdują się ludzie, którzy uznani są za największych grzeszników w ludzkości. Są nimi Judasz, który zdradził Jezusa Chrystusa, oraz ludzie, którzy zdradzili Cezara Brutus i Kasjusz.

 

Dziewiąty krąg położony jest najniżej, w najdalszym miejscu piekła. Sięga do środka ziemi. Przebywają w nim duchy zdrajców, zdrajców tych ludzi, którzy wykorzystywali zaufanie innych. Zdrada, jest grzechem najbardziej karanym. Wśród duchów tutaj przebywających panuje hierarchia. Najgorsi to ci, którzy zdradzili swoich dobroczyńców, później ci, którzy zdradzili swoich przyjaciół. Dalej od centrum piekła znajdują się zdrajcy, którzy wydali sprawy swojej ojczyzny. Na początku dziewiątego kręgu, umieszczeni zostali zdrajcy własnych rodzin.

 

Samo centrum piekła, zamieszkane jest przez Diabła: "Przez wiele krętych dróg, przez moczary i bagna, przez jeziora zastygłe i pustynie tchnące siarką idzie się do zamku (...). Dookoła jeżą się strome skały. Pałac otaczają mury obronne trzykrotnym kręgiem. Pod murami płynie strumień ognisty. Olbrzymia brama wspiera się na kolumnach, a ponad nią dźwiga się żelazna baszta. W ciemnoszarej sali, pośrodku zamczyska stoi tron, a na nim władca swego świata - Diabeł".

 

W samym centrum podziemi znajduje się lodowate jezioro Cocytus. Jak w piekle Wikingów, jest tu niesamowicie zimno. Apostaci leżą tu zamarznięci w lodzie, a głównym z nich jest Lucyfer, upadły anioł. Judasz Iskariota (który zdradził Chrystusa), Brutus (który zdradził zaufanie Juliusza Cezara) i Kasjusz (również uczestnik spisku przeciw Cezarowi) dręczą trzy szczęki Lucyfera.

Strażnicy: giganci Briareus, Efialtes, Antaeus.

Kara: wieczne męki w lodowatym jeziorze.