Gościmy

Odwiedza nas 69  gości oraz 0 użytkowników.

Licznik odwiedzin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

206

 

W dniu 1 listopada 1950 roku dogmat ogłoszony w konstytucji apostolskiej "Munificentissimus Deus" (Najszczodrobliwszy Bóg) stwierdza, że po zakończeniu swojego ziemskiego życia Najświętsza Maryja Panna została z ciałem i duszą wzięta do wiecznej chwały. Orzeczenie Piusa XII jest oficjalnym potwierdzeniem pewnej drogi Kościoła, a jednocześnie zdecydowanym wskazaniem na kierunek, w którym trzeba podążać.


Najistotniejsza jego część brzmi: "... Na chwałę Wszechmocnego Boga, który specjalną łaskawością obdarzył Dziewicę Maryję, ku czci Syna Jego, nieśmiertelnego Króla wieków oraz Zwycięzcy grzechu i śmierci, dla powiększenia chwały jego Błogosławionej Matki, ku niewypowiedzianej radości całego Kościoła powagą Pana Naszego Jezusa Chrystusa, Świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, oświadczamy i określamy jako dogmat prawdę przez Boga objawioną, że Niepokalana Bogarodzica zawsze Dziewica Maryja, po dopełnieniu życia ziemskiego z ciałem i duszą została wzięta do nieba..."

 

369 370

 

W czasach wielkiego zamętu ludzie pytają kogo mają słuchać, by nie zbłądzić. Myślę, że odpowiednią wskazówką jak i kontynuacją powyższego dogmatu będzie modlitwa św. Bernarda z Clairvaux:
Idąc za Maryją, nie zboczysz z drogi. Modląc się do Niej, nie stracisz nadziei. Myśląc o Niej, nie pomylisz się. Jej się trzymając, nie zginiesz. Kiedy Ona cię strzeże, nie trwożysz się. Gdy cię prowadzić będzie, nie zmęczysz się. Kiedy Ona łaskawa ci będzie, dotrzesz do celu”.

 

Hospicjum na Wielkiej Przełęczy św. Bernarda opiekują się zakonnicy reguły św. Augustyna. Wcześniej było to częściowo świeckie bractwo, które przyjęło następnie reguły kanonickie, a w XVII wieku przyłączyło się do kanoników lateraneńskich. We wnętrzu hospicjum znajduje się kaplica, a w niej w głównym ołtarzu podobizna patrona. Św. Bernard trzyma w ręku laskę, a pod jego stopami usytuowany jest szatan spętany łańcuchem. Na niektórych przedstawieniach św. Bernarda można zobaczyć szatana w postaci smoka. Święty natomiast trzyma w ręku lampę na długim trzonku. To znak światła wiary niesionego ludziom. Można w lampie tej widzieć inny symbol. Otóż, zakonnicy na górskich przełęczach zapalali nocą światła wskazujące drogę bądź sami wychodzili naprzeciw zagubionym wędrowcom, nierzadko przecierając drogę w śniegu. Stąd św. Bernard jest dziś uważany za protoplastę górskiego ratownictwa. Tę tradycję potwierdza znajdujące się dziś obok hospicjum muzeum psów zwanych bernardynami.

 

371 372

 

 

207

 

351

 

352

 

208

 

209

 

703

704

 

210

 

 

674

280

 

248

 

596

 

4 lipca 1977 r. Wydano serię znaczków z okazji Święta Wniebowzięcia. Zestaw składał się z wartości 200 lirów i 400 lirów. Wartość każdego z nich jest wskazana w prawym górnym rogu. Po lewej stronie pojawi się „POSTE VATICANE”, a po prawej stronie „ASSUNZIONE”.
200-lirowy znaczek odtwarza Sen Dziewicy i Wniebowzięcie w Niebie, skopiowany z miniatury, z kolekcji Ottoboni.
400-lirowy znaczek przedstawia wstąpienie Matki Boskiej do Nieba w locie aniołów, skopiowane z miniatury w Brewiarzu Mattii Gorvino. Oba obrazy znajdują się w Watykańskiej Bibliotece Apostolskiej.

 

494 495

 

250

 

Znaczek wydany w Austrii przedstawia barokowy fresk w kościele Maria Treu w Wiedniu, 1968 rok. „Gloryfikacja Maryi”, Kościół Pijarów.

 

658